(15 Ocak 1891 - 23 Haziran 1967), Osmanlı tarihi konusunda çalışmalarıyla ünlü Alman tarihçi ve dilci. 1891 yılında Almanya'da doğdu, 1967 yılında Draç'ta (Arnavutluk) öldü. Yükseköğrenimini Würzburg ve Münih'te tarih ve İslam sanatı konusunda yaptı. Hindoloji ve Sami dilleri üzerine doktorasını verdikten sonra aynı yıl 1914'te gönüllü olarakİstanbul'a gelerek buradaki Alman karargahında çalışmaya başladı. Çanakkale, Kafkasya ve Galiçya cephelerinde bulundu.Filistin'de Cevat Paşa'nın kurmay heyetinde görev aldı. Savaşın bitiminde Almanya'ya döndükten sonra 1921'de Berlin Üniversitesi'nde İslami Bilimler Doçenti, ardından da profesör oldu. Naziler döneminde görevinden uzaklaştırılınca Almanya'dan ayrılıp birkaç ay konuk profesör olarak Bükreş Üniversitesi'nde çalıştı. 1947'ye kadar Yaş'ta Türkoloji Enstitüsü'nde görev yaptı. Savaştan sonra Almanya'ya döndü. Münih Üniversitesi'ndeYakındoğu Tarihi ve Türkoloji profesörlüğü yaptı. Babinger'in çalışmalarının büyük bölümü Türk tarihi ve Türk dili üzerinedir. 15.-17. yüzyıllarda İstanbul konulu resimler ve ressamları üzerine sanat tarihi kitapları yazmıştır. İslam Ansiklopedisi'nde Türkler'le ilgili pek çok maddeyi yine Babinger yazmıştır. Babinger'in makalelerinden seksen üçü Güneydoğu Avrupa Derneği tarafından üç cilt olarak 1962, 1966 ve 1976 yıllarında basılmıştır.