Osmanlı Toplumunda Çocuk Olmak
Yahya ArazOsmanlı Toplumunda Çocuk Olmak Sözleri ve Alıntıları
Osmanlı Toplumunda Çocuk Olmak sözleri ve alıntılarını, Osmanlı Toplumunda Çocuk Olmak kitap alıntılarını, Osmanlı Toplumunda Çocuk Olmak en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Erzurumlu İbrahim Hakkı, Marifetname’de çocuk terbiyesinin eş seçiminden başladığını savunmuştur.
Sayfa 102 - Bir çocuğu yetiştirmek ya da terbiye etmek
Terbiye, disiplin ve dayak
İbn Haldun, çocukların her olumsuz davranışının dayakla cezalandırılmasının onları yalancı olmaya ittiğine dikkat çekmektedir.
Sayfa 132
Osmanlı toplumunda ebeveynlerin erkek çocukları daha fazla arzu ettikleri bir vakıa olmasına karşın ihtiyarlıklarında birçok anne babaya kucak açan, onları kollayan ve bakımlarını sağlayan erkek değil kız çocuklarıydı.
Sayfa 35 - Çocuksuz Aileler, Erkek Ya Da Kız Doğmak
Kanunlarda çocuk olarak tanımlanan kimselerin evlendirilmesi ya da iş gücünden yararlanılması gibi sorunların halen yaygın olarak devam ettiği modern Türkiye’de bu sorunların tarihsel kökenlerine ve gelişimine ilişkin çok az şey üretilmiş olması düşündürücüdür.
Sayfa 11 - Kitap Yayınevi
Vehbî’ye göre;
Gözden düşenlerden, makam tutkusundan, insaf yoksunu esnaftan, dilenci ve yoksullardan uzak durulmalıydı.
Sayfa 126
Kınalızâde’ye göre utanma, çocuklarda ilk gelişen duyguydu.
Sayfa 105
İlginç...
Emziren kadınların cinsel ilişkiye girmeleri riskli kabul edilirdi. Bu ilişkinin hem emzirilen bebeğe hem de hamile kalınması durumunda anne karnındaki “cenin” e zarar vereceği düşünülmekteydi. Buna göre cinsel ilişki “menstrual” akışı harekete geçirip sütün bozulmasına ve kusurlu hale gelmesine sebep olurdu. Hamile kalınması durumunda da anne hem bebeği hem de karnındaki cenini beslemek zorunda kalırdı. Bu yüzden hekimler emzirme dönemindeki kadınlarla cinsel ilişki kurulmaması için sürekli uyarılarda bulunuyordu. Böylece kadınlar kocalarının arzularını yerine getirmek ya da çocuklarını emzirmek tercihleri arasında sıkışabilmekteydi. Daha çok çocuk sahibi olmak ve eşleriyle ilişki kurmak isteyen babalar çocuklarına sütanne tutabiliyordu.
Sayfa 47 - Anne ya da sütanne
...ortaçağda Doğu Akdeniz’ de Yahudi toplulukları arasında, erkek çocukların doğumu münasebetiyle tebrik mektupları yazılırken kız çocuklarının doğumundan bahsedilmez, sadece annenin doğumu sağ salim atlatmış olması tebrik edilir, ölen kız çocuklarının yerini de erkeklerin doldurması dilenirdi.
Sayfa 36 - Çocuksuz aileler, erkek ya da kız doğurmak
İslam bebeğin beslenmesinden babayı sorumlu tutmuştur. İslam hukukçularının bir kısmı annenin “dinen çocuğunu emzirme mecburiyeti olsa bile hukuken bulunmadığı sonucuna varmışlardır.”
Sayfa 45 - Anne ya da sütanne
Erzurumlu İbrahim Hakkı Marifetname'de çocuk terbiyesinin eş seçimiyle başladığını savunmuştur.
Osmanlılar için çocukluktan erişkinliğe geçiş cinsel, fiziksel ve zihinsel olgunluk kriterlerinden geçmeyi gerektirmekteydi. Ancak sınırlar hem teorik hem de pratik olarak berrak değildi. Çocukların cinsel, fiziksel ve zihinsel gelişimlerinin her birinin yetişkinliğe geçişte farklı bir karşılığı mevcuttu. Mesela, on yaşında cinsel ilişkiye girebilecek olgunluğa erişen bir kız, bir evliliği fiili olarak gerçekleştirebilir kabul edilmekteydi. Fakat aynı kız bâliğa kabul edilmiyor dolayısıyla kendi adına kararlar almıyordu.
19.yüzyılın ilk yarısında kayda geçirilmiş bir yatak duası, çocukların ilerleyen yaşlarda sık bir şekilde karşılaşacakları değerlerle doludur;
Yattım Allah, kaldır beni,
Rahmetine daldır beni,
Can bedenden ayrılınca,
İman ile gönder beni.
Yattım sağıma, döndüm soluma
Sığındım Subhanım’a
İki melek şahid olsun,
Göğsümdeki imanıma.
Binbir selâm olsun,
Varacak mekânıma,
Kalkarsam El-hamdülillah,
Kalkmasam El-hükmülillah.
Sayfa 103
Osmanlı toplumunda sıradan insanlar için "cahil" olmamak, Kuran'ı ve temel dini bilgileri bilmekle eşdeğer kabul ediliyordu.
Sayfa 123
Henüz sakalı çıkmamış ya da daha yaygın kullanımıyla tüyü bitmemiş "sabihu'l-vech (güzel yüzlü)" oğlanların yetişkinlerde uyandırdığı ilgi, yazınsal ve sözlü birçok anlatıya konu olmuştur. Ancak bu ilgi, toplumsal olarak çocukluktan yetişkinliğe geçiş aşamasındaki oğlanlarla sınırlı kalmayıp daha küçük yaşlardaki çocukları da kapsamaktaydı.
Sayfa 96