Bütün bir Cumhuriyet döneminde kadın şairler antolojisinin sayısı bir elin parmaklarının sayısını geçmez, bu nedenle yaklaşık beş yüz yıllık bir zaman dilimini içeren bu antoloji önemli bir çalışmadır. 1474 doğumlu Zeynep Hatun’dan, kitabın basıldığı 1994 Eylül’üne kadar olan vetire söz konusu olduğundan önemli bir çabadır.
Yayınlanan şiir antolojilerine bakıldığında neredeyse hepsinin erkek şairlerden meydana geldiği görülmekte. En iyi ihtimalle bu antolojilerin çok azında kadınlara belli bir kota ayrılmıştır. Kadının toplumsal süreçte önünü tıkayıp sonra da ona bir ihsanda bulunmak doğru bir yaklaşım değildir. Esasen bu yaklaşım yalnızca bizim coğrafyamız özelinde geçerli değildir. Ne yazık ki edebiyattan siyasete hemen her alanda olmak üzere tüm dünyada işleyiş böyledir. Kitabı gayet beğendim, eleştireceğim tek nokta, “Bektaşi Kadın Şairler” başlığı altında ayrı bir bölüm açılmış olması, bu ayrıştırma bana nahoş geldi.
Haricinde güzel bir antolojiydi. Dikkatimi çeken en önemli husus, Osmanlı dönemi kadın şairlerin Arap ve Fars edebiyatını iyi biliyor olmaları oldu. Her ne kadar kadın şairlerimizin dili erkekleşmişse de herkese okumayı tavsiye ederim.
