Osmanlılar sonsuzluğu ve hakiki hayatı ifade için kabirlere dört mevsim yaprağını dökmeyen selvi ağacı dikmişlerdir.Evlerine, yollarına ,saraylarına ise sonbaharda yaprakların dökerek haşmetini kaybedip cılızlaşan çınar ağaçlarını dikmişlerdir .Dünya hayatının fani, ahiret hayatının ise baki olduğunun telkininin zihinlerde tazeliğini muhafaza etmesi için mezarları hep şehir ortalarına ve cami önlerini yapmışlardır.