Öteki
Fyodor DostoyevskiÖteki Reviews
You can find Öteki reviews, Öteki book reviews, Öteki ratings on 1000Kitap.İncelememe
Fight Club ama kitap ve 1846 yılında yazılmış.
Dostoyevski'nin psikiyatri yokken bilinç bölünmesini konu alan muhteşem eseri. Yayımlandığı zaman pek beğenilmemiş olsa da aslında Dostoyevski'nin insan psikolojisini ne kadar iyi incelediğinin bir göstergesi olabilir bu kitap. Acaba bilinç bölünmesi gibi bir durumun varlığını bilerek mi yazdı, yoksa "benim tam zıttım olsa nasıl olurdu?" diye düşünerek böyle bir roman mı ortaya çıktı?
Öteki Dostoyevski'nin daha sonraki büyük eserlerine kıyasla daha az olgun bir yapıt olarak değerlendirilebilir. Roman, psikolojik derinliği ve tematik zenginliği ile dikkat çekse de, karakter gelişimi ve anlatım tekniği açısından bazı eksiklikler barındırıyor. Bazı yerlerde tekrara giriyor ve okurken zorlanıyor insan. Fakat bireyin toplumsal rollerle olan mücadelesini ve bu rollerin getirdiği kimlik krizlerini derinlemesine işliyor. Dostoyevski, Golyadkin’in yaşadığı içsel çatışmaları ve toplumsal yabancılaşmayı betimleyerek, bireyin toplum içinde var olma çabasının ne denli karmaşık ve zorlayıcı olabileceğini gösteriyor. Roman, toplumsal rollerin birey üzerindeki etkilerini ve bu rollerin bireyin psikolojik sağlığı üzerindeki baskısını ele alır. "Öteki", bu yönüyle, toplum içindeki rollerimizin kimliğimizi nasıl şekillendirdiğine ve bu süreçte yaşanan içsel çatışmalara dikkat çeker.
Kitabın anlatmaya çalıştığı şey açık; en büyük düşmanımız korkularımız ve bizim bu korkuları nasıl materyalleştirerek kendimizi büyük bir çıkmaza soktuğumuz. Evet karakterin sorunu bu, ama yarattığı ikizi gerçekten bir hayal ürünü mü yoksa gerçek bir insan mı bazen belli değil, çünkü öteki karakterin toplum içinde var olduğu belli olan durumlar var. Ama asıl karakter bu kişiden bazılarına yakındığında deliymiş gibi de bakılıyor. Bu kısım okurken kafamı çok karıştırdı. Kitabın sürekli gizemini koruması iyiydi. Tüm bakış açısı asıl karakterin gözlerinden olduğu için okuyucu olarak biz de tamamıyla bu çıkmazın içindeydik ve onun deliliğini özümsedik. Dostoyevski'nin sıkıntılı karakterleri sinir bozucu bir şekilde insanların saklamaya çalıştığı kötü ve korkunç şeylerin vücut bulmuş ve toplum içine salınmış halleri. Okurken dayanmak zor.
Merhaba
Bugün F. M. Dostoyevski - Öteki kitabıyla geldim
Maskesiz, entrika çevirmeyen, dedikodudan korkan, tabiri caizse kendi halinde 9. derece bir memur olan Yakov Peyroviç Golyadkin'in, davetsiz olarak gittiği bir balo çıkışı, kendini en kötü hissettiği anda, ikizi kadar benzeri, aynı isimli biriyle karşılaşır. Daha doğrusu hayatına kabus gibi çöker. Kahramanımız yaşananlardan sonra çıldırmanın eşiğine gelir. Yoksa çoktan çıldırmış mıdır?
Dostoyevski, Öteki kitabında şizofreniyi, iç hesaplaşmasını, çelişkilerini , kendiyle olan kavgasını, tüm tedirginliğini, aslında bizimde henüz kendimizde çözemediğimiz kara deliklerimizi ve bireysel kimlik belirsizliğimizi sınırlarda gezerek anlatmış.
Öteki 'yi okuduktan sonra Yeraltından Notlar' a giden yoldaki ekmek kırıntılarını gördüm diyebilirim.
Döneminin eleştirmenleri İnsancıklar'dan sonra Öteki 'yi hiç beğenmemişlerdir. Dostoyevski, "Onlar (eleştirmenler) sonunda Öteki'nin gerçekte kim olduğunu görecekler! Birinci sınıf bir fikri, ilk benim keşfettiğim ve benim bildirdiğim, toplumsal önemi bakımından gerçekten muhteşem bir tipi niçin bırakacakmışım ki? " diyerek eserini savunmuştur.
Öteki kitabını okuduğum sırada 1000 kitap uygulamasından kitap ile ilgili yazılan birkaç incelemeye göz attığımda hemen hemen herkes "Fight Club" filminden bahsetmişti. Daha önce de birkaç yerde duymuştum ama izlememiştim ve artık izlemenin zamanı geldi diye düşünüp açıp izledim.
Şu an kitabı bitirince film hafızamda yerini daha net bir şekilde oturttu.
Golyadkin'in ikizi aslında kendi esir olduğu duygu ve düşüncelerin vücuda dönüşmüş hali.
"Bir gün işim elimden alınır mı?"
"İnsanlar beni yanlış anlar mı?"
"İnsanlar beni dışlar mı?"
"Yalnız kalır mıyım?"
Kafasında cevabını aradığı soruları sorarken başka bir kişi ile de tanışması tabii ki de tesadüf değil.
1846 yılında yazarlığa adım attığı ilk yılda ve yayımladığı ikinci kitabı olmasına rağmen gayet başarılı bir yapıt.
Zaman zaman insanı düşündüren, bazen ayrıntı ve betimlemeler okuyucuyu yoran, bazen de heyecan ve korkuyu yaşatan bir kitaptı.
Özetle; Korkmaktan korkma. Korkunun fazlası insanın risk almamasına neden olur. Hep aynı yerde satmasına yol açar.
Klasik Dostoyevski eserlerinden. Okurken beynim yanmadı değil. Sayfa sayısı az olmasına rağmen 2 günde zor okudum diyebilirim.Ona rağmen psikanalizin en güzel ve en ilginç örneklerinden biri.Ve bence her insanın içinde bir #öteki vardır. Ve bu öteki hep bizimle, bizden biri, bizim içimizde....
