İşkenceden bir insanlık ayıbı olarak söz etmezler mi bir de! Politik söylemde klişe kullanmak kolay tabii. Ondan sonra gelirler dernekten eve, basarlar sopayı karılarına. Bu nasıl ikiyüzlülüktür Allah aşkına?
Dünya kadar vatanperveri varsa neden böylesine yoksul o vatan? İtibarı neden o kadar düşük ele güne karşı? Savaşıyorlar, çünkü savaştan çıkarları korkunç büyük. İsteseler bitirirler, bitsin istemiyorlar.
Sosyalistlerin de kapitalistler kadar ikiyüzlü ve sahtekarca davranabileceği, bunun hiç de kusur sayılmayacağı artık saygın sol otoritelerce de kabul ediliyordu.
Erkekleri romantik olmamakla suçlarlar ama, kendileri kenarından geçmemişlerdir tutkulu duygusallığın. İstedikleri romantizm genellikle biçimsel bir romantizmdir, doğum günü, çiçek, hediye, telefon romantizmi; gerçek aşk değil.