Öteki Şiirler Reviews
You can find Öteki Şiirler reviews, Öteki Şiirler book reviews, Öteki Şiirler ratings on 1000Kitap.
Her yıl başında veya sonunda bi durulur, okumaya ara veririm. İsteyerek yaptığım bir iş değildir. Sadece okuyamıyorum. Sanırım arkama yaslanıp düşünmem ve hazmetmem gerekiyor okuduklarımı. Galiba yavaş yavaş çıkıyorum bu halden. Bu yüzdendir bir süredir yazmayışım. Peki bunun konumuzla alakası var mı? Yok. Laf kalabalığı işte. Ara vererek okudum bu şiir kitabını. İlk defa okuyorum Ahmet Erhan. Pek bi sevdim şiirlerini. Sanırım kendisi hassas bir insandı. Yazdıklarında bunu hissedebiliyorsunuz. En sonda kısa notları var. O kısıma gelene kadar her şey çok güzeldi ama düz yazı kısımlarında itiraf etmeliyim ki yoruldum. Karmaşık ve yorucu geldi. Bu yüzden son kısmı tekrar okumayı hedefliyorum. Sizlerde okuyun lütfen. İyi ki kitaplar var.
Hani bazı anlar vardır dalıp gidersin uzaklara, yanında yörende her ne varsa o an senin için sadece bir yokluktan ibarettir ya işte bu kitabı okuduğumda da bu hissiyatın aynısını yaşadım. Ahmet Erhan çok eskiden tanıdığım, sevdiğim bir şairdi tıpkı Arkadaş Zekai Özger gibi. Bu kitabı okuduğumda da kendimi bian şiir satırlarının arasında hapsolmuş gibi hissettim. İçerisinde bulunduğum ortamdan soyutlanmış şiir satırlarının arasında kendimi yeni bir dünyanın içindeymişim gibi hissettim...
Ahmet Erhan'ı tanımayan kişiler kitabın ilk sayfalarında " birde buna şair mi diyorlar? Nâzım'ın, Ahmet Telli'nin vs tırnağı olamaz" diye bir düşünceye kapılabilir. 60. Sayfalara doğru "bu adam şairse eğer diğerleri ne ? " düşüncesine varırlar. Üstadım sağ gösterip sol vurmuş bu kitabında..
Turuncu defteri her insanin okuması gerekmektedir ki Türkiye'de bordan ağır madenlerinde olduğunun farkına varsınlar :)
·
Not rated
Bu kitaba bir de önsöz yazmış Ahmet Erhan. İroni bir üslupla bu saklı şiirler genelde şairin ölümünden sonra yayımlanır, ama ben hiç değilse bir kez ölümü aldatmak istedim o yüzden yayımlıyorum diyor.
Ahmet Erhan'ın şiirlerindeki bir özelliği de onu başlarına ithaf edip yazmasıdır. Bu kitabında henüz başlarda ilk iki şiirinden birini A. Kadir', diğerini ise Hüseyin Ferhad'a ithaf etmiştir.
Konuşurken ağzımdan/kır çiçekleri fırlasın diyor şair, oysa hep mermi çekirdekleri dökülmüştür dişleri dökülür gibi ağzından.
"Çocukluğum ben burdayım." Şair bulunduğu yaşın ızdırabı, hüznüyle eriyip biterken hep o günahsız ve kedersiz çocukluğunu anar ve ona ne halde olduğunu anlatmak ister gibi seslenir, ben burdayım gel kurtar beni der gibi.
Ahmet Erhan yalnızlık, acı ve ölümü o kadar yoğun yaşamış ki yüreğinde içiniz boşaltmak temizlemek ister arzusuyla... "Bardaktan boşanırcasına ağlamak istiyorum" diyor. Belki bir nebze olsun rahatlacak gözyaşları şairi.
"Ne bir dost var, ne bşr düşmanım/gelip karşıma oturacak." Şairler kimsesizlerdir ama değil mi? Ne diyor Ahmet Erhan "hep yalnızlıklarda geçti ömrüm." Ahmet Erhan için tek dost Alkol.