En sonunda sosyal etkinliğe vardığımda sanki o anda bir ormanda yürüyorum. Orman, oradaki bütün insanları simgeliyor. Yolu bulamıyorum. Hangi insanların yanında duracağımı bilemiyorum. Sanki sadece ben orada yalnız yürüyorum, çok heyecanlanıyorum ve daima etrafıma bakıyorum. Ormanda, o anda işaret levhası olsaydı çok rahatlardım ve yolu bulabilirdim. Örneğin bana nerede durmamı söyleyen ve benimle konuşan insanlar...