Otoportre
Edouard LeveNewest Otoportre Reviews
You can find Newest Otoportre quotes, newest Otoportre book quotes, the most impressive sentences and paragraphs on 1000Kitap.Score
7.4Out of 10
İnsanın, dilinin döndüğünce üç beş cümleyi güç bela yan yana getirmesi de kendini anlatmasıdır. Bir de laf lafı açıp söz kişiliğine dokunduğunda ardı sıra birbiriyle alakasız özelliklerini sıralaması da kendini anlatması. Ve öyle bir an gelir ki bu ilişiksiz, savruk sözleri bir imaj oluştururken daha iyi anlam kazanır.
Sıklıkla ikinci yolu seçen, sonsuza kadar konuşabilecek potansiyele sahipken bazen lafın dilinin ucundan kerpetenle alındığı birine dönüşürüm. Dolayısıyla Edouard Levé'in derdini aktarması bana çok tanıdık geldi. Kaldı ki anlatımının yanı sıra ruh hâlimizin karmaşasıyla da benzeşiyoruz. Beslendiğimiz kaynak oldukça gerçekçi.
Levé'in Otoportre'si işte bu noktada bir tür ayna. Orada Levé'in yansımasını görüyor, tanıyoruz. Oysa aktarılan görsel, kelimelerle dokunuyor okuyanına. Tamamlayan, bir kişilik ortaya çıkaran ise biziz. Bütünlüksüz bu savruk anlatısıyla onu tanımak ve kimi zaman derin analizlerine işaret düşmesini okuyanın pay edinmesi kaçınılmaz.
[instagram.com/p/C493hx6tgND/?...]
Yazarı birçok okur gibi ilk olarak 'İntihar' kitabı ile tanıdım. Otoportre de benzer şekilde biyografik bir eser. Kitabın beni kendine fazlasıyla çekmesinin sebebi melankolik ruhunu cümlelerine başarılı şekilde aktarmış olmasından kaynaklanıyor. Seri bir şekilde okuyup bitirmeme rağmen tadı damağımda kalan bir kitap olduğu kesin.
Bazı cümleleri okurken duyguların insanı birleştiren en önemli olgu olduğu gerçeğiyle yüzleşiyorsunuz. Yazarın duygu durumunu tüm yönleriyle anlamak güç olsa da intiharla sonlanacak bir hayat yaşadığı cümlelerinden net şekilde anlaşılıyor. Yani yazar fiilen intihar edeceğini zaten ele veriyor.
Yazarın kitapta kurduğu/aktardığı bazı cümleler anlam bütünlüğü açısından birbiri arasında çelişiyor gibi hissettiriyor. Çok şiddetli bir bunalım yaşadığı, içinde bulunduğu kafa karışıklığından sıyrılamadığını kitabın bütününden anlayabiliyorsunuz.
İyi eğitim almış, maddi olarak bir sıkıntısı olmayan sanatla ilgili bir adamı bu denli boğucu ve yıkıcı bir sona sürükleyen asıl sebep neydi diye düşünmeden edemiyor insan.
Yazarla tanışma kitabı olarak İntihar'dan önce kesinlikle Otopartre'yi okumanızı tavsiye ederim naçizane.
Benim için sarsıcı derecede güzel olan bu kitabın herkesin okuma zevkine hitap edeceğini düşünmediğim için şiddetle okunsun diyemiyorum. Konusuna bakarak okuma planınıza dahil edebilirsiniz.
Okumayı planlayanlara şimdiden keyifli okumalar dilerim.
Eduoard Levé’ nin “Otoportre” kitabı bende derin bir etki bıraktı. Okuduğum ilk kitabı “İntihar” gibi, bu kitap da beni soluksuz bir şekilde içine çekti. “Otoportre" kitabı, yazarın düşüncelerini içtenlikle parça parça sunarak, neyi sevdiğini, neye karşı olduğunu ve rahatsız olduğu unsurları sade bir dille anlatıyor.
Levé, edebi kaygılardan uzak , estetik endişeleri olmadan, sadece kendi düşüncelerini bize en içten haliyle sunmuş bu da Levé’ nin zihninin kapılarını aralamak gibiydi. Bazı düşüncelerinde kendi yansımalarımı buldum, bu da kitapla derin ve özel bir bağ kurmamı sağladı.
Ayrıca Levé’nin kitapta “Yatmayı uyanmaya yeğlerim ama yaşamayı da ölmeye yeğlerim.” deyişi, gerçek hayatta intihar etmiş olması , insanın zihinsel karmaşıklığını ve içsel çatışmalarını düşündürüyor. ++İntihar kitabı benim için hala 1 adım daha önde
"Gülünç biri olduğum için insanlar beni mutlu sanır." , "Kendimi sevildiğimden daha az seviyorum. Birilerinin beni sevmesine şaşırıyorum." , "Hoşnut olmaktan hoşnut olurum, üzgün olduğuma üzülürüm, ama aynı zamanda üzgün olduğumdan hoşnut, hoşnut olduğumdan üzgün de olabilirim." , "Annemin karnının yalnızlığıyla mezarımın yalnızlığı arasında, birçok insanla görüşmüş olacağım." gibi birçok alıntı yapabilirim bu kitaptan ama bu kadar basit geçmek istemedim bu kitabı. Édouard Levé'in, arkadaşının intiharını anlattığı kitabı yayınevine verdikten on gün sonra intihar eden yazarın, otoportresi. Hayatı aslında o kadar klasik ve olağan ki belki de bu yüzdendir okunulan her sayfada bulunan tanıdık cümleler. Okurken ki tek düşüncem hepimiz biraz Édouard Levé'iz ve hepimiz biraz intihara meyilliyiz oldu...Söylenecek çok bir şey yok aslında, çoğu insanın yapabileceğinin aksine kendini tüm çıplaklığıyla anlatmış yazar, eleştirebileceğim bir durum da yok, sonuçta bu bir insanın hayatı. Fakat diyebilirim ki eğer "İntihar" kitabını okuyacaksanız öncesinde bu kitabı mutlaka okumalısınız.
Çok beğendim. Hatta "intihar" Kitabından daha fazla hoşuma gitti. Kitap gibi de değil aslında, aklına geldikçe yazdığı yazılar diyebiliriz. Herhangi bir olay örgüsüne bağlı kalmadan, canı istediği gibi yazmış Edouard sevdiği ve sevmediği şeyleri. Birçok cümlede kendinizi bulmanız mümkün.