İngiliz ressam Celia Paul'un naif kişiliği ile birlikte resme olan derin tutkusunun bütünleştiği bir yaşam öyküsü...
Kendine ait bir atölyeden tüm dünyaya iz bırakan resimler... Kırılgan ruhunun altında gizlediği amansız inat duygusu ve sanata adanmış bir hayat.
Celia Paul'un fırçası kadar kalemi de güçlü. O aynı zamanda kelimelerle de resim yapabiliyor.
Otoportre; Celia Paul'un bir çok sanatçı gibi yaşadığı zorlukları, ailesi ile ilişkisini, özel hayatında ve iç dünyasında verdiği savaşların, resim sayesinde nasıl üstesinden geldiğini anlatıyor. Dili oldukça sade ve anlaşılır. Kitabı etkileyici kılan da bu.
Kitabın içinde ayrıca Celia Paul'un resim çalışmaları da yer alıyor. Eserleri; ressamın karakteri, hayat felsefesi ve ruh halinden izler taşıyor. Kullandığı renkler, figürlerin boyutları, gölgeler, tıpkı yazıları gibi...İnce bir kasvetin arasından sızan göz alıcı ve giderek parlayan ışık hüzmeleri gibi...
"Resim onun için kaybetmenin diliydi, boyanın katmanlarını tekrar tekrar sıyırmak ve yeniden yapmak, yeniden kaybetmek ve ümit etmek."
Otoportre; hayallerinin peşinden gidenlere ve inatçı ruhlara, umut vadeden bir kitap.
