Zorlanıyorum. İnanın hislerimi nasıl ifade edeceğimi bilemiyorum. Genelde kitap biter bitmez, o an ki duygularımı hemen yazıya dökerim. Ama kitap bitti, saatler geçti ve ben tutuldum kaldım. Dilim tutuldu, zihnim tutuldu; bu arada bir de hem yazara, hem kitaba tutuldum.
Bir çok kadının hayatı dışarıdan bakılınca hayran olunası bir düzen, huzur ve aile saadeti içinde görünür. Bir çok zorlukları olmasına rağmen güçlü kadın hepsiyle başa çıkar. Gıpta edilir. Ve hep daha fazlası beklenir. Şanslı olanlar 'aferin' alır. Genelde o kadar... Peki ya o kadının iç dünyasında kopan fırtınalardan kimin haberi olur? Kadın söylemez, kimse de bilmez veya anlamamazlıktan gelir. Sustukça tahribat artar. Ama bir çoğumuz bunu söyleyemez, kendine bile itiraf edemez.
İşte sevgili Özge Lena bizi bize anlatmış. Ama ne anlatma...
Olay örgüsü müthiş, kurgu çok enteresan... Karakter yaşadıklarını yazıya döküyor, şimdiki zaman ile geçmiş arasında gidip geliyor. Ta ki ruhunun ilk yara aldığı ve kopmanın başladığı zaman kadar.
İnanın şu yorumu yazarken çok zorlanıyorum. Hislerimi, kitabı tam hakkıyla yorumlayamıyorum. Ama tekrar tekrar konusu ile, kurgusu ile ve en önemlisi yazarın kalemi ile muhteşem olduğunu söyleyebilirim. Özellikle erkekler başta olmak üzere, herkese gönül rahatlığıyla tavsiye ediyorum.
Sevgili Özge Lena kaleminize, emeğinize, gözlerinize, zihninize sağlık.