Sanırım ilk imzalı kitabım, ablam sıkı bir Nihar Sırdar hayranı olunca hediyesi de bu kitap oldu. Öncelikle kitabı okumadan önce eğer imkanınız varsa Nihat'ı radyo veya internet üzerinden dinlemenizi tavsiye ederim, kitabı okurken sesi ve eleştirel tonunu böylelikle daha kolay kitapta yakalayabilirsiniz. Açıkçası kitabı iki defa okudum(ilkinde çok eleştirel yaklaştığımı düşündüğüm için daha obejektif olarak ikinci defa okudum), Kafa dergilerinde yayınlanan yazılarının toplandığı bir kitap olduğu için, okumaya başlarken bu gözle bakarsanız zevkli, okuması kolay ve 80'li-90'lı yılları daha çok görmenizi sağlayan bir kitap olarak değerlendirebilirsiniz. O yılların çocukluğunu, hatıralarını çok güzel kendi dilinde resmetmiş. Eleştirel olarak, çok tekrarlı, bol sistem eleştirili, yazım dili olarak çok hoşuma gitmeyen gereksiz detaylı ve argolu buldum diyebilirim(dediğim gibi eğer Kafa dergisi yazıları olarak okumaya başlarsanız bu eleştirel yön ortadan kalkıyor bence)
Son bir not, kitabı 14 gün de okudum gibi görünüyor ancak aile-iş koşturmaca derken bu şekilde oldu:) bence sıkı bir kitap okuyucusu kolaylıkla çok kısa sürede bitirebilir