Öyküler
Fyodor DostoyevskiÖyküler Posts
You can find Öyküler books, Öyküler quotes and quotes, Öyküler authors, Öyküler reviews and reviews on 1000Kitap.Karıncaların yuvasını bozun, hemen onarmaya koyulurlar onu. Gene bozun, gene onarırlar. Kaç kez bozarsanız bozun, yılmazlar. Her şeye yeniden başlarlar.
Öte yandan, milyarlarca kez söylenen, tekrarlanan, benimsenen eski gerçek bu! "Yaşam bilinci yaşamın kendinden, mutluluk yasalarının bilinci mutluluğun kendinden yücedir ... "
Sayfa 135
Heyecan, ölçüsüz bir heyecan tüm varlığımı sarmıştı. Evet, hayat ve ... büyük gerçeği anlatmak! Gerçeği insanlara anlatmaya o anda karar verdim. Kuşkusuz, yaşadığım sürece yapacaktım bunu! Anlatmaya gidiyordum, anlatmak istiyordum ... ama neyi? Gerçeği ... Görmüştüm onu çünkü, gözlerimle görmüştüm, olanca yüceliğiyle görmüştüm gerçeği!
Sayfa 134
Yalan söylemeye alıştılar, yalanı sevdiler, yalanın çekiciliğiyle tanıştılar.
Sayfa 130
Tapınakları yoktu, ama bütün evrenle sarsılmaz, canlı, kesintisiz bir bütünleşmeleri vardı. İnançları yoktu, ama doğanın yasaları gereği, buradaki mutlu yaşam süreleri dolduğunda, yaşayanları ve ölüleri için bütün evrenle daha geniş bir birlikteliğin başlayacağına inanıyorlardı. O anı sevinç içinde, ama acele etmeden, birbirlerine anlattıkları o birlikteliği kalplerinin derinliklerinde önceden seziyorlarmış gibi bekliyorlardı.
Sayfa 128
Çağdaş bir Rus aydını ve Petersburglu sıkıcı biri olarak bana, sözgelimi, onların böylesine çok şey bilmelerine karşın, bizdeki bilimlerden haberleri yokmuş gibi geliyordu. Ama çok geçmeden onların bilimlerinin, bizim dünyamızdakine göre bambaşka inançlarla bütünleştiğini, beslendiğini, ayrıca hayata bakış açılarının da bizimkilere hiç benzemediğini anladım. Hiçbir şey istemiyorlardı ve sakindiler. Hayatı bizim gibi algılamaya yönelmiyorlardı. Hayatları doluydu çünkü. Bilgileri bizimkinden daha derin ve yüceydi. Çünkü biz hayatın ne olduğunu açıklamaya çalışıyoruz, başkalarına nasıl yaşamaları gerektiğini öğretmek için hayatı anlamaya çalışıyoruz. Oysa onlar nasıl yaşanacağını bilim olmadan da biliyorlardı.
Sayfa 126
Ve o anda büyük, kutsal bir kıskançlığın tuhaf duygusu tutuştu yüreğimde: "Böyle bir tekrar nasıl ve niçin olabilir? Nankör bir insan olarak kalbime bir kurşun sıkıp hayatıma son verdi ğim, fışkıran kanımın damlalarının kaldığı geride bıraktığım o dünyayı seviyordum ben, başka bir dünyayı sevemem. Evet, her zaman, her zaman sevdim ben o dünyayı. Belki o gece, ondan ayrılırken bile içimde her zamankinden daha büyük,dayanılmaz bir ıstırapla seviyordum onu. Bu yeni dünyada ıstırap varmıdır? Bizim dünyamızda bizler yalnızca ıstırap çekerek sevebiliriz, yalnızca ıstırap çekerek! Başka türlü sevemeyiz, başka türlü bir sevgi bilmeyiz. Sevmek için ıstırap çekmek isterim ben. Geride bıraktığım dünyamı, yalnızca o dünyamı göz yaşlarımla ıslatarak öpmek istiyorum şimdi. İçimi yakıyor bu istek. Başka bir dünyada yaşamayı da istemiyorum, kabul de etmiyorum!.."
Sayfa 124
Evrende bu tür tekrarlar mümkünmüdür yoksa? Doğanın yasası böylemidir?.. Oradaki de Dünya ise, bizimki gibi bir Dünya mıdır? .. Tıpkı bizimki gibi mutsuz, yoksul, ama paha biçilmez derecede değerli, sevilen, en kötü çocuklarında bile kendisine öylesine ıstırap dolu sevgi uyandıran bir Dünya mı?..
Sayfa 124
İnsan bir kez gerçeği tanırsa, onu görürse, onun gerçek olduğunu, başka bir gerçeğin olmadığını, olamayacağını bilir artık, uyanık ya da uykuda olması bir şeyi değiştirmez. Rüya olsun varsın, ama sizlerin öylesine yücelttiğiniz bu hayatı kendimi öldürerek sonlandırmak istiyordum ben, ama gördüğüm o rüya, gördüğüm o rüya ... Oh, o rüya yepyeni, büyük, bambaşka, güçlü bir hayat bağışladı bana!
Sayfa 121
Şimdi herkes onun sadece bir rüya olduğunu söyleyerek takılacak bana. Peki ama ha bir rüya olmuş ya da olmamış, beni gerçeğe ulaştırdıktan sonra ne değişir, hepsi bir değil mi?
Sayfa 120