Hayvani arzularımız insani sorunlarımızı devre dışı bırakıyor, askıya alıyor, gölgeliyor. Bu beni şaşırtıyor tabii ama günün sonunda mutlu ediyor. Demek ki en derin, en ani, en dolaysız noktalarda hala birbirimizi arıyoruz, buluşuyoruz, birleşiyoruz. Belki yalnızca alışkanlıktan, belki elimizi uzattığımız yerlerde olmamızdan, belki de birlikte bu işi iyi becerdiğimizden.