4 yaşındaki kızınızın mola almamak için mi kedinin kuyruğunu çekmemesini istersiniz? Yoksa hayvanları önemsediği ve onlara değer verdiği için mi?
6 yaşındaki oğlunuzun, günün yıldızını ve hafta sonu ödülünü almak için mi sofrayı kurmasını tercih edersiniz? Yoksa kendini ailenin bir parçası olarak görüp, katkı sağlamak istediği için mi?
8 yaşındaki kızınızın, okulda yıldız ve iyi not almak için mi kitap okumasını istersiniz? Yoksa okumayı sevdiği için mi?
"Oyun esnasında atılan kahkahalar, çocukta daha önceki travmatik tecrübelerinden kaynaklanan endişe, güçsüzlük ve kontrol kaybının yol açtığı gerginliği azaltır."
İnanmak zor olsa da, 2 ila 4 yaş arasındaki küçük çocukların çoğu kendi doğumunu hatırladığı gibi, doğarken yaşadıkları korku ve güçsüzlük duygularını da hatırlayabilirler.
İlginçtir, genellikle çocuklar fazla ilgi gösterildiğinde, daha çok ağlarlar. Bunun nedeni, daha derin, acı veren duygularını açığa çıkarmak için kendilerini güvende hissedecek miktarda sevgi bulmuş olmalarıdır.
Çocukların çoğu ergenlik döneminde isyan eder, ancak tüm çocuklar bunu yapmaz. Disiplin konusunda cezasız bir şekilde yetiştirilenlerin isyancı olma ihtimalleri çok düşüktür.
Bir çocuğun yaşadığı ilk önemli travma doğumdur.
Inanmak zor olsa da, 2 ila 4 yaş arasındaki küçük çocukların çoğu kendi doğumunu hatırladığı gibi, doğarken yaşadıkları korku ve güçsüzlük duygularını da hatırlayabilirler. Doğum, doğası gereği travmatik bir olay değildir ama ne yazık ki, çoğu doğum gerek anne gerekse bebek için travmatik ve zor olabilir.Erken doğum, fazlasıyla uzun süren doğum süreci, bebeğin ters gelmesi, oksijen eksikliği ve göbek kordonunun dolanması gibi durumlar bebek için olası travma kaynaklarıdır.
Çocuğunuzun saklambaç oynama isteği, yaşadığı zorluğun üzerinde çalışma ihtiyacını ifade etme biçimi olabilir; sizin oyuna katılımınız da sizin tarafınızdan anlaşıldığını ve onaylandığını hissetmesini sağlar. Konuşmaya çalıştırarak ya da davranışlarını sözlü ifade ederek ilgisini oyundan uzaklaştırırsınız, iyileşme sürecine engel olursunuz.
..., eğer bebeğiniz dişlerini fırçalamayı reddediyorsa, fırçalama zamanı dışında diş fırçasıyla oynamasına müsaade edebilirsiniz; örneğin, yemek sandalyesinde otururken fırçayı eline verebilirsiniz. Eğer ilgisini kaybedip oynamak istemezse, diş fırçasını kullanabileceğiniz çok da anlamlı olmayan küçük oyunlar icat edebilirsiniz. Örneğin, diş fırçasıyla ne zaman burnunuza dokunsa "cik" diye ses çıkartabilirsiniz (çocuğun davranışı doğrultusunda geliştirilen oyunlar).
Çocuğunuzun siz hastanede bir hafta kaldıktan sonra sizinle sürekli saklambaç oynamak istiyorsa, bu ayrılık oyununu, hastanede kalmanızın onun üzerinde yarattığı travmatik etkinin üstesinden gelmek için oynamaya ihtiyacı olduğunu düşünebilirsiniz.
Bir çocuk fazlasıyla stresliyse ve ağlama ihtiyacı duyuyorsa, hemen hemen her şey boşalıp ağlaması için bahane olacaktır. Bu durumda, öfke nöbetinin geçmesini beklerken sergileyeceğiniz sevecen ve destekleyici tavır son derece önemlidir.