Bu kitap hem oyuncular (oynamayı meslek veya zanaat haline getirenler) hem de oyuncu olmayanlar (bu herkestir) için tasarlanmış egzersizlerin (fiziksel monologlar), oyunların (fiziksel diyaloglar) ve İmge Tiyatrosu tekniklerinin sistemleştirilmesidir. Herkes oynar. Herkes bir oyuncudur. Tiyatronun en önemli bileşeni insan bedeni olduğu için bu kitap fiziksel hareketler, uzaklıklar, aşamalar, ilişkiler ile ilgilenir. Egzersiz ya da oyunlar ne şiddetle yapılmalı ne de acıya neden olmalıdır; hepsi zevkle ve anlayışla yapılmalıdır. Hiçbir şey, hiçbir zaman rekabetçi tarzda yapılmamalıdır - biz kendimizden daha iyi olmaya çalışırız, başkalarından değil. Bu kitap bir reçete kitabı değildir. Ezilenlerin Tiyatrosu'nun amacına açıklık getirmek için (yine de bu kitabın eşit olarak profesyoneller ve amatör oyuncular, öğretmenler ve terapistlerce, politik veya sosyal araştırmalarda kullanılabileceğini vurguluyorum) 1976 sonrası Avrupa'da geçirdiğim birkaç yılda gerçekleştirdiğim birçok deneyimi kitabın giriş bölümüne ekledim. Kariyerimin başlangıcında çalıştığım Brezilya'nın Sao Paulo kentindeki Arena Tiyatrosu'ndaki çalışmalarımla ilgili bazı bilgileri ve yöntemimle ilgili teorik açıklamaları da ekledim.

Yazar:

Augusto Boal

Türler:

Eğitim,

Tiyatro

#3.399 Eğitim türünde #873 Tiyatro türünde

Tahmini Okuma Süresi: 8 sa. 28 dk.Sayfa Sayısı: 299Basım Tarihi: 2014Yayınevi: Boğaziçi Üniversitesi Yayınevi

ISBN: 9789756193891Ülke: TürkiyeDil: TürkçeFormat: Karton kapak

Benzer Kitaplar

Tümünü Gör

Reklam

Kitap İstatistikleri

610gösterim

Kitabın okur profili

Kadın% 80.0

Erkek% 20.0

0-12 Yaş

13-17 Yaş

18-24 Yaş

25-34 Yaş

35-44 Yaş

45-54 Yaş

55-64 Yaş

65+ Yaş

Yazar Hakkında

Augusto BoalYazar · 3 kitap

(1931-2009), Brezilyalı bir tiyatro adamıdır. Tiyatroyu demokratikleştirmek ve ezilenlerin sesi haline getirmek için çabalamıştır. Kariyerine 1960’lı yıllarda Brezilya’da Arena Tiyatrosu’nda başladı, ancak askeri darbenin ardından ülkesini terk etmek zorunda kaldı. 1970’lerin başlarında Peru’da, yakın dostu Paolo Freire’nin eğitim felsefesinden esinlenerek Ezilenlerin Tiyatrosu ismini verdiği çalışmalarını başlattı. Bu girişim, kısa bir süre içinde Güney Amerika sınırlarını aştı ve dünyanın birçok ülkesinde politika ve tiyatro üzerine kafa yoran sayısız kişinin esin kaynağı oldu.