Konuşmacı göğsünü ileri çıkardı. Ama başı oyuncak bir bebeğinki gibi geriye dönüktü. “Geleceğin sanatına doğru, marş marş!” Herkes onun gibi düşünüyordu. İyi ama hangi taraf ileriydi?
Biliyorum, insanlar atom ve parçacıklardan oluşmuştur, tıpkı parlayan toz taneciklerinden oluşan gökkuşağı ya da harflerden oluşan cümleler gibi. Salt düzeni değiştirmeniz yeter, anlamınız da değişir.
Gel vedalaşalım şu dizelerin parmaklıkları arasından:
Boğuluyorum, kan başıma saldırıyor Avucumda çırpınan bir kelebek gibi
Sesin titreyince telefonda.
Özcan Alperin "Gelecek Uzun Sürer" filmini izledikten sonra filmin içinde geçen bir sahnede bu kitaptan bir şiir okundu bende merak ettim öyle nasıl bir kitap diye gerçekten mükemmel
Her şiiri
Her cümlesi dokunaklı
Şiire farklı bir anlam farklı bir ses getirmiş adeta
Aslında Rus şairleri şiirlerinde sözlere pek önem vermez asıl onların işi duygu ve sekansdır
Eğer bir sevgiliniz varsa bu kitabı alın bir güzel ezberleyip ara sıra ona okuyun
Herkese keyifli okumalar dilerim
OzaAndrey Voznesenski · Ve Yayınevi · 2014265 okunma