Pek çok şeyim vardı...Özgürlük hariç her şey...Sahip olduklarımız sizin lütfettiğiniz şeylerdi. Kendi istediklerim değil. Kendi hayatımı değil, sizin dayattığınız hayatı yaşıyordum.
Harnanlarla insanların sadece birlikte vakit geçirmeye ve birbirlerini tanımaya ihtiyacı var. Asırlar önce atalarımız birbirini öldürdü diye düşman kalmaya devam edemeyiz. Ortak bir amaç uğruna mücadele vermek, bizi yeniden birleştirebilir.
Naçizane bir okur olarak, ne yazık ki bu kitap için "olamamış" diyorum. Maceranın sonuna ulaşma şekillerinde bana göre gerçekçi olmayan, karakterlerin kendisiyle çelişen yerler vardı. Kitabın sonunda önemli karakterler için "mutlu son" tanımının birbiriyle hep aynı olmasını sevemedim. Karakter sayısının aşırı çoğalmış olması, duygu uyandırma eksikliğini iyice göze batırıp öyle bir noktaya ulaştırmış ki kitabı gerçekten çok zorlanarak bitirdim. Aceleye gelmiş ve kolaya kaçılmış hissettirdi.