Neden kimsenin hayatıma girmesine izin vermediğimi bilmiyorum. Neden yardım istemediğimi bilmiyorum. Bana hep, insanların iyiliğinin karşılıksız olmadığı öğretildi.
O kaybettiğim ne ilk ne de son arkadaşım olacak. Bir sürü arkadaşımı kaybettim. Arkadaşlarım, adı konmamış bir savaşta öldüler. Yıllardır sürüp giden ama adı konmamış bir savaş. Ten rengi ve ırk savaşı. Bitmeyen bir savaş. Sevdiklerinin arkasından ağlayan aileleri ve arkadaşlarını perişan eden bir savaş. Topluma göre, bir sokak başında ölüp giden biri daha; sadece bir rakam. Ama tüm bu istatistiklerin annelerine göre; onlar birer rakamdan çok daha fazlasıydı. Erken yaşta biten hayatlar, koparılmış çiçeklerdi. Mezarlarına bırakılan çiçekler gibi.