Öznenin Diyalektiği (Hegel, Sartre ve Lacan)
Mutluhan İzmirÖznenin Diyalektiği (Hegel, Sartre ve Lacan) Sözleri ve Alıntıları
Öznenin Diyalektiği (Hegel, Sartre ve Lacan) sözleri ve alıntılarını, Öznenin Diyalektiği (Hegel, Sartre ve Lacan) kitap alıntılarını, Öznenin Diyalektiği (Hegel, Sartre ve Lacan) en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İçimizde, kendi kavrama alanına girdiği anda, algı yoluyla ya da düşünce yoluyla gelen tüm materyalden bütünlük, bağlantılılık ve anlaşılabilirlik bekleyen bir zihinsel yapı vardır ve eğer özel koşullar nedeniyle bu yapı doğru bir baglantı kurmakta yetersiz kalırsa, sahtesini üretmekte tereddüt etmeyecektir.
Sayfa 325
Kojève
İnsanın insansal varoluşu, değişip-oluşmaya yönelmiş bilinçli ve iradi bir ölümdür.
Sayfa 156
Freud gerçekçi egoyu idden köken alan, cinsellik dahil tüm içsel dürtü ya da arzularla toplumsal hakikatin koşulları arasındaki çatışmada görev alan, toplumsal amaçlardan çok dürtü doyumuna odaklanmış anti-sosyal yapıdaki bir ajan olarak tanımlar. Yani gerçekçi ego, idden hakikate, hakikatten ide doğru iki yönlü çalışan bir filtre görevi görür. Bu açıdan gerçekçi egonun, idin isteklerini toplumsal kurallar açısından kabul edilir bir biçime soktuğu ve toplumsal yaşamın temsilcisi gibi göründüğü söylenebilir. İki efendisi olan bir hizmetkar gibi işlev gören gerçekçi ego, zevki kısıtlayan bir toplumsal yapıda, en üst düzeyde tatmini yakalama amacı güder.
Sayfa 328
Hiçbir özne, hatta liderler bile, rolünü kendisi belirleyemez; toplumda bir kurtuluş beklentisi yoksa kişi kendisini kendi başına lider konumuna sadece hayal dünyasında oturtabilir.
Sayfa 252
Bireyi özgür olmaktan alıkoyan toplumdan çok, bağımlı yapısını aşamamasının getirdiği korkulardır.
Sayfa 204
Özne, kendisine kendi zihninin anlam kazandırdığı bir dünyada yaşamaz, zihinden bağımsız olan devinimlerin yarattığı bir anlam evreninde yaşar.
Sayfa 175