Özün özü Arapça kendisi anlamını taşımaktadır. Muhyiddin İbn-i Arabi bu eserinde tasavvufun varlık anlayışının temel ilkelerini aktarırken, aynı zamanda kişiden kişiye farklılık gösteren tanrı imgesinin esasında mutlak birlikte nasıl buluştuğunu ve Arifler için tanrıyı bilmenin ne manaya geldiğini anlatmaktadır.
Tanınmış mutasavvıflardan Yunus Emre Sevelim Sevilelim şiirinde şöyle yazar; " Hak cihana doludur, kimseler Hakkı bilmez. Onu sen senden iste, o senden ayrı olmaz" Arabi'ye göre Tanrının varlığını anlamanın yegane yolu da bu dizelerde aktarıldığı gibi, kişinin içinde yatan özü tanıyarak evrendeki sonsuz ve dayanılmaz kasrete rağmen vahdeti görebilmesidir.
Allah tüm evreni ihata etmektedir. O'nun her yerde olduğu düşüncesine referans olarak rahman suresinin 29. ayet-i kerimesini gösterir; " o, her an yeni bir iş ve oluştur."
İnsan-ı Kamil bir gün özünden kopup geldiği yere gideceğini ve dünyadaki hasretin son bulacağını her daim hisseder. Ve yine Arifler bilirler ki akıl Allah'ın varlığını anlamakta yetersizdir, bu yüzden kalp ile bakmak gerekir. İbn-i Arabi'nin meşhur sözünde de değindiği gibi; " İnsanın kalbi insanın yüküdür, ne mutlu yükünü itina ile taşıyanlara."
Özün Özü
