Ferenc Molnar'ı tüm dünyaya tanıtan, beş defa filmi çekilen, tiyatrolara konu olan hatta Pasztor kardeşlerin Nemecsek ve arkadaşlarının bilyalarına el koydukları kısmının Müzede Peter Szanyi'nin Heykel grubunda da yer alan hikayesi...
Bu kitabı ikinci okuyuşum bu nedenle daha çabuk bitti ve yine çok etkiledi beni...
"Pal sokağı çocukları'nın üstüne titredikleri, o kadar acıyla korudukları, kahramanca savundukları bu toprak parçası şimdi içinde evler olan kışla gibi bir binayla dolacaktı. Hem de sonsuza kadar..." Bu cümle kitabın özeti gibi zaten. Çocukların toplanma, oyun alanı, dinlenme kısaca kendilerinden bir parça gibi hissettikleri bir arsa var. Birgün oraya kendi gruplarından olmayan kişilerin gelmesiyle başlıyor mücadeleleri, işte o zaman Boka'nın aklına ve karakterine, Nemecsek'in küçük bedeni ve yüreğine rağmen büyük emeklerine, ve diğer Csele,Barabas,Csonakos gibi arkadaşlarıyla olan bağlarına, dostluklarına, sadakatlerine hayran kalıyorsunuz. Sonunda miniğim Nemecsek'in başına gelenlere çok çok üzüldüm, keşke verdikleri mücadeleye değseydi dedim ama bazı kitapları ölümsüz yapan bazı sonlardır... Bu da onlardan biri... Sizi seviyorum çocuklar...
