“Petersburg, Akakiy Akakiyeviç orada hiç yaşamamış gibi onsuz hayatına devam etti. Kimse tarafından korunmayan, kimse için değerli olmayan, kimse için önem taşımayan, hatta sıradan bir sineği pime yerleştirme ve onu mikroskopta inceleme fırsatını kaçırmayan doğal gözlemcinin dahi dikkatini çekmeyen bir varlık yok oldu, gitti. Dairede ona yapılan alaylara uysal bir şekilde katlanan ve olağanüstü bir iş yapmadan mezara giren, fakat yine de hayatının sona ermesinden hemen önce bir an için zavallı hayatına canlılık katan palto kılığına girmiş, ışıklara bürünmüş bir misafirin, kendisi için parladığı ve dünyanın kralları ve hükümdarlarında olduğu gibi talihsizliğin de dayanılmaz bir şekilde üzerine düştüğü bir varlıktı bu.”
Kendisinden sonraki birçok yazarı etkilemiş olan Gogol’un 1842 yılında yayımladığı bu eser, küçük insan temasını işlemenin yanında Rus edebiyatında gerçekçilik akımının mihenk taşlarından kabul edilir.
