Bakış dolaşır, sonra bir yere konar ve tarafsız, serbest bir bölge olduğunu zanneder konduğu yerin, çiçek tarlasındaki bir arı, çitlerle çevrili bir çayır parçasında dolaşan bir ineğin burnu gibi.Ama nasıl baş edebilir ki insan bakışıyla? gökyüzüne bakar özler, yere bakar hüzünlenir, bir şeyi özlemek, ona sahip olmadığımızı hatırlamak, ikisine de tahammül etmek aynı ölçüde zordur.