Pandaların Hikayesi
Matei VisniecSözler ve Alıntılar
KADIN: Rüya mı görüyorsun?
ERKEK: Evet, seninle konuştuğumu görüyorum.
KADIN: Sesimi duyuyor musun?
ERKEK: Rüyamda senin sesini duyuyorum.
KADIN: Korkuyor musun?
ERKEK: Evet.
KADIN: Neden korkuyorsun?
ERKEK: Birisinin gelip bizi uyandırmasından korkuyorum.
KADIN: Çocukken en çok hangi hayvanı severdin?
ERKEK: Pandaları.
KADIN: Hangi şehirde yaşamak isterdin?
ERKEK: Frankfurt’ta. Orada çok güzel bir hayvanat bahçesi var.
KADIN: Peki, diğer hayatında bir panda olacaksın.
ERKEK: Ya sen?
KADIN: Ben de seni görmek için Frankfurt’a gelen biri olacağım.
Hayır, şaka yapmıyorum, gerçeği söylüyorum… Ayak sesleri, konuşmalar, hatta nefesleri bile duyabiliyorum. Karanlıkta böceklerin duvar üzerinde yürümelerini bile duyabiliyorum. Bir süredir binadaki tüm sesler kulağımdan geçiyor...
Sessizlik bile… Sessizliği bile duyabiliyorum.
Ben, görünen dünyayı kapatmış bir göz kapağıyım.
Merhaba Aragon:
Ah kahretsin.
Ve kucaklamaya açtığın an kollarını
Bir haç gölgesidir gölgesi.
Mutluluğu o vakit kucaklayarak ezmiştir aslında.
Acı ve tuhaflığın çatışmasıdır yaşam.
Hiçbir aşk… Hiçbir aşk mutlu bitmez.
Hiçbir şey insana ait değildir. Asla!
Ne gücü, ne zaafı ve ne iyi yüreği hatta.
KADIN. A de, seni hiç unutmayacağım der gibi.
ERKEK. A.
KADIN. A de, sanki bana güzelsin der gibi.
ERKEK. A.
KADIN. A de, aptal olduğunu kabul eder gibi.
ERKEK. A.
KADIN. A de, senin için ölüyorum der gibi.
ERKEK. A.
KADIN. A de, bana yanımda kal, der gibi.
ERKEK. A.
Sayfa 23Kitabı okudu