Papağanın Vaazı
Güven AdıgüzelPapağanın Vaazı Posts
You can find Papağanın Vaazı books, Papağanın Vaazı quotes and quotes, Papağanın Vaazı authors, Papağanın Vaazı reviews and reviews on 1000Kitap.Aşırı hırs ve rikkatsizlik
Ölüm denetliyor buraları. Sonu? Toprak altı sorunu, toprak üstü sorunu, ölüm öncesi ve sonrası sorunu, A'râf sorunu, oldukça düzenli insan yiyen ve insan kusan, köstebek yuvaları gibi insanı tedirgin eden Paris metrosu ile çözümlenemez.
Sayfa 107 - PKKitabı okuyor
...Elhak insan kısmı ölümlüdür . Ölüm duygusu yaşamaya engel , bir afiyet kaçırıcı değil
bilakis yaşamayı onurlandıran , anlamdıran soylu bir neşenin adıdır.
Sayfa 107
Yolu tanımaya başladığını fark etmek, yolculuğun en güzel yanı. Ve uzakları merak etmenin, kendini bulmaya doğru atılmış en büyük adım olduğunu anladığın an. İnsan kusurlu bir toplamdır. Mutlak manada "anlamak" ise ancak sen toprağa (yani o büyük ferahlığa) kavuşmakla mümkün galiba. Anlatabiliyor muyum?
Sayfa 131
Zeka arttıkça acının yoğunluğu da artmaktadır.
Sayfa 115 - Schopenhauer
Yitiğimizdir cennet... O yüzden acımız derinden..
Ruhun derin acısı "cennetten kovulmuş" olmaklığın kalbinde uyur.
Sayfa 115
İnsan beklemekten, tereddütten, endişeden, kavuşamamaktan, yorgunluktan ve unutkanlıktan yapılmıştır.
Sayfa 112
Modern insan mutsuz.
Evet, fena halde mutsuz hem de. Hız çağının insanları, uzun bir gerginliğin ve kanıksanmış bir mutsuzluğun içinde, sürekli bir geç kalma korkusu atlılarla savaşarak yaşamaya çalışıyorlar. Bu savaş, mağlupların daha da mağlup olacağı bir simülasyon aslında.
Sayfa 109
Nihai amaca kolayca ulaşmanın maliyeti, yolculuğun kendisini devreden çıkardığı için beraberinde derin bir tatminsizlik getiriyor, bundan kaçış yok. Tabii yanında belirsizlik hissi adındaki o meşhur hediyesiydi. Bir özet denemesi olarak; sözgelimi yüksek hızlı tren ile hızlı okuma tekniği çıkış noktası itibariyle aynı şeyi söyler aslında.
Sayfa 110
Yavaşla...
Meksika'daki İnka tapınaklarına çıkmak için yerli rehberlerle (Kızılderili) yola koyulan bir grup Avrupalı arkeolog, biraz yol aldıktan sonra, yerli rehberlerin hep birlikte yere oturarak bir müddet beklediklerini görse de buna bir anlam veremez. Yolculuk sonunda arkeologlardan biri yaşlı rehbere, "Hiç anlayamadım, niye yolculuğun ortasında öylece yere oturup saatlerce yok yere bekledik?" sorusunu yöneltince, ondan dünyanın sırrını içeren şu cevabı alır:" Çok kısa sürede çok hızlı yol aldık, ruhlarımız bizden uzakta kaldı. Oturup ruhlarımızın bize yetişmesini bekledik."
Sayfa 111