"Parya ile Konuşmalar" kitabındaki şiirlerin adları yok. Bu kez rakamlar yerine şiirler yazı ile birden yetmiş yediye kadar sıralanmış. Yaşama Ağıt, İkinci Kefal, ad konulmuş şiirlerdir. Kitap altmış üç sayfadan oluşmaktadır. Kitap, köleliğinin ve delirdiğinin farkında olanlara armağan edilmiştir.
"Alnımı çizen bu toplumdan kurtar Bu kavgadan bu yoksulluktan çek al beni Parya"
Kitabı baştan sona kadar okuduğunuzda; Parya'nın alnındaki çizgilerden, kavgadan, yoksulluktan çekecek kim, sorusu akla geliyor. Anadolu'nun her bir yerinde; Kim bu konuşan? Kim bu resim yapan, şiir yazan? Kim bu? Kim bu? Kim bu kitap okuyan? Diploma mı verecekler bu yaştan sonra diyen, küçümseyerek soran binlerce kişi var maalesef.
"İnsan olmanın zorluğunu yaşamışız, amansız yaşamışız. Kalbimiz kırılırken büyümüşüz, büyümüşüz de Parya. Bu kazançsa ben utanırım, gözümün yaşından sakınırım."
Her gün kim bilir kaç Parya aşağılanıyor, ötekileştiriliyor Arap, Fars, Türk, Kürt diye maalesef... Her bir dörtlük Anadolu insanının yaşadığı acıyı, zorluğu anlatıyor. Yaşamın içinde var olmanın direncini de hatırlatıyor aynı zamanda...
Ben kim miyim? Yüzlerce alfabeden birkaç harfi esirgediğiniz Sıradan insan...
#166961156#166961559#166962292#166963087#166964147
