Yorumlar ve İncelemeler
Ağ paroxod
Deniz Kıyısında Koşan Ala Köpek
Kendi çocukluğum benim denize hasret geçti. Komşularımızın çocukları gittikleri denizi o zamanlar bize ballandıra ballandıra anlatıklarını bilirim. Hani bir masal kahramanımız vardı bizim. Uçan halısıyla.. Hatırladım Aladdin'in Sihir Lambasında'ydı bu uçan halı..
O zamanlar düşünürdüm, imkanım olsaydı eğer, denizin üzerine bu uçan halıyı serip oturabilseydim, çocuklara ben de gördüğüm denizi anlatabilirdim.
Büyüdük denizi gördük.. Üzerinde köpük köpük dalgalarıyla masmavi, ucu bucağı olmayan bir deniz. Hikaye bu ya.. Kitapta, olay da bir denizde geçer.
Üç yetişkin ve bir çocuk bir kayığa binerler. Ekmeklerini denizden çıkarmak için.. Ama gelgörelim hava şartlarının bozacağını hesaba katamazlar. Denizdeyken yoğun bir sis bulutu etraflarını kaplar. Hayatta kalma mücadelesi başlar.
Fedakarlığın, metanetin en güzel eseriydi, bana kalırsa.. Okuyucunun her geçen dakika kayıktakilerin sağ kalması için bir mucize olmasını beklediği doyumsuz bir eserdi. Sürükleyiciydi..
Keyifli okumalar diliyorum..
๑ ◕‿◕ ๑ 
Gizemli okur
Deniz Kıyısında Koşan Ala Köpek hikayesinde Cengiz Aytmatov, deniz kıyısında yaşayan, avcılıkla geçinen bir kabilenin, her erkek çocuğuna olduğu gibi zamanı gelince denize açılan Kriski'i anlatıyor. Krisk’in babası , amcası ve dedesi ile denize açılması ve denizde yaşadıklarını içeren uzun ve bence muazzam bir hikâye. Hikâyenin içerisindeki mitolojik olaylar ve karakterlerin fedakarlıkları çok etkileyiciydi. Okurken tamamen yaşıyormuşsunuz gibi hissedebilirsiniz.
En çok etkilendiğim kısmı bir alıntı ile paylaşabilirim
‘Koca bir denizin ortasında susuzluktan ölüp gitmek korkunç bir şeydi.’
Sonsuz bir deniz de suyu dikkatli şekilde içmek ve susuzluktan dolayı yapılan fedakarlıklar..
Spoiler vermek istemediğimden dolayı hikayenin içeriğinden çok bahsetmek istemedim. Sizde okuyup aynı duyguları yaşamanızı isterim. Zaten sayfa sayısı çok olmadığından zamanınızı çok alacağınızı düşünmüyorum. Okuduktan sonra sizde hikaye hakkındaki düşüncelerinizi yorum olarak yazarsanız mutlu olurum.
Sevdiğim birkaç alıntıyla incelememi bitirmek istiyorum.
"İnsan ancak rüyada düşüncelerinde hür ve ölümsüzdü.Düşleriyle o, gökyüzüne çıkıyor, denizlerin dibine inebiliyordu."
"Hayallerini, düşlerini bir başkasına aktaramazdı. Çünkü düşler aktarılamaz. İşte bu yüzden, insanlar iz bırakmadan yok olmamalıydılar."
Cengiz Aytmatov
