Pembe Fili Düşünme
Zeynep Selvili ÇarmıklıPembe Fili Düşünme Gönderileri
Pembe Fili Düşünme kitaplarını, Pembe Fili Düşünme sözleri ve alıntılarını, Pembe Fili Düşünme yazarlarını, Pembe Fili Düşünme yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Kendimizle ilgili tutunduğumuz her genelleme davranış repertuvarımızı daraltır.
İşimden, rolümden kısacası etiketlerimden ötesini görebilmekti...
Acısıyla tatlısıyla dolu, anlamlı ve zengin bir hayat yaşamak istiyorsam hareket alanımın, seçeneklerimin sınırlı olduğu o kafesten çıkmalıydım. O kafesi açan anahtarsa değerlerimdi...
Sayfa 89Kitabı okuyor
Beklemek hiçbir sorunu çözmüyor. Sağlamasını yaptım, bizi kandırmışlar, meğer zaman değil, zamanla ne yaptığımızmış bizi iyileştiren.
Beklentilerle ve beklemeyle geçen ömürler
Hayat denen bekleme salonuna hoş geldiniz. Siz yaşamak için neyi bekliyorsunuz?
İnsan değer verdiği yerlerden kanar.
Emin olma isteğim merakımı öldürmüş, yaşama sevincimi rehin almıştı.
“Olaylara iyi tarafından baktım. Bakayım şimdi acım ne durumda? Geçmiş mi?”
Evin tozunu süpürebiliyorsak, iç dünyamızdaki istenmeyen düşünce ve hisleri de süpürebiliriz.
Sahi, insan nasıl olur da esirger kendinden şefkati?
Yoksa sizin için de kendinize şefkat göstermek, bir başkasına göstermekten daha mı zor?
Çünkü insan bastırdığı duygunun esiri olur.
Bizler, bizi hedef odaklı olmaya yönlendiren bir dönemde yaşıyoruz. Sürece önem vermek çoğumuza yabancı. Çoğumuz daha çok sonuç odaklıyız, daha fazla kazanmaya odaklıyız. Bize yapılacaklar listemizdeki maddeleri tamamlarsak daha iyi bir hayatımız olacağı öğretiliyor.
Sayfa 193Kitabı okudu
Burada konu insanların, hatta toplumun genelinin sizin yaşam biçiminize dair düşündükleri değil. Asıl konu, size neyin hayat verdiği. Ve sizin bunlar doğrultusunda yaşayıp yaşamadığınız.
Sayfa 189Kitabı okudu
“Eğer izin verirseniz insanlar da bir günbatımı kadar harika olabilir. Ben güneşin batışını izlerken kendi kendime ‘Şu sağ köşedeki turunculuğu azaltalım.’ demiyorum. Gözlerimin önüne serilişini hayranlıkla izlemekle yetiniyorum.”
Sayfa 184Kitabı okudu
Tıpkı çaresiz yanımızın korktuğu gibi zihnimizin içindeki eleştirel ses de korkuyor. Bizim hata yapmamızdan, başarısız olmamızdan, acı çekmemizden korkuyor. O yüzden de cezamızı çekelim istiyor ki bir daha aynı hatayı yapmayalım. Öyle korkalım ki bir dahaki sefere daha temkinli davranalım da aynı acıları yaşamayalım. Tüm kusurlarımızı, tüm eksikliklerimizi, hatalarımızı herkesten önce o bulsun ki başkaları bizim canımızı acıtamasın.
Sayfa 174Kitabı okudu