Hırsa olmuşsan başından müptelâ,
Her taraftan uc verir bitmez belâ!
Bil ki varlık sevdâsında olmayan,
Nerde olmuş olsa, bulmuştur aman!
Nefsi geç,kurtul şu dünyadan oğul,
Hep belâlardan uzak dur, huzuru bul!
Ey oğul, görmüş olursan "el" gibi,
Vazgeç ondan, sen uzaklaş yel gibi!
( "Oğul"eski Türkçede evlat,yavru anlamında kullanılırdı. Zamanla evrimleşip erkek evlat manasında kullanılmaya başlanmıştır.)
Aklı yok, bulmaz ilimden faydayı,
Onla olmak saklamaz gerçek payı.
Hem akılsız ilm ziyandır, aklı kat,
İlme kuş dersek, oğul aklın kanat!
Alim olmuş, ilme uymaz kimse bak,
Mantığın, aklın yolundan çok uzak!