"İnsan doğasını" anlamanın en iyi yolu büyük, dramatik olaylar mıdır gerçekten? Bunlar daha çok, hayatı perdeleyen bir bariyer gibi dikilmezler mi? Bizim en büyük sorunlarımızdan biri, tam da anlamsızlık değil midir? Anlamsızlık kaderimiz değil midir? Eğer öyleyse, bu kader bizim şansımız mıdır yoksa felaketimiz midir? Alçalışımız mı, yoksa tersine rahatlamamız mı, kaçışımız, mutluluğumuz, sığınağımız mı?