Bağlar kopmuş, en son yara da açılmıştı; tutacak yeri kalmamıştı. Bütün sevgilerinin köklerini yüreğinden söküp atarken bile şimdi birdenbire içinde beliren bu ortada kalmış köpek üzüncünü daha önce hiç yaşamamıştı.
Ve sonunda anladım ki o beni daha az sevdi, bana karşı hep iyi davrandı, beni hoş tuttu, ama ben artık onun için, eski sevgili değildim. Artık her şey bitmişti! Ah ne ağladım, ne ağladım! Ah yaşam ne boş şey!