Kitabı gerçekten beğendim. Bir verem savam hastanesinde hastaların yaşadığı olaylar çok gerçekçi bir anlatımla ele alınmış. Hem çok gerçekçi hem de çok mizahi. Zaman zaman gülmekten de kendinizi alamıyorsunuz. İşin en zor yanı durumu iyi olmayanların bi kaç ay da olsa hastanede kalmak istemeleri. O dönemleri anlamak için çok iyi bir eser.
1960’lı yıllarda vereme yakalanmış bir hastanın hastanede zor bela kendine bir yatak bulma çabaları ve tedavi sürecinde koğuştaki diğer hastalarla yaşadıkları Rıfat Ilgaz’ın mizahi uslubuyla anlatılmış.
Hastalık, çaresizlik, dönemde yaşanan ekonomik ve siyasi sıkıntılar, sağlık sektöründe ve bürokrasideki aksaklıklar sıkıntılı ve üzücü konular olsada usta yazarın yarattığı karakterler ve anlatımıyla tebessüm ederek ve gülerek okuyorsunuz.
Rıfat Ilgaz'ın akıcı diliyle geçmiş sağlık sisteminize eleştirel mizahi bir yaklaşım. Kitapta dikkat edilmesi gereken bir husus, geçmişte ya da "eski insanların" diyelim her ortamda oluşturabildikleri ortak akıl, dostluk ve paylaşımın bu gün neyazık ki bizlerin kaybettiği değerler olduğu konusudur.
İyi Geceler!
Bir komedi hikayesi ile başlayacağımı sandığım, tamamen beklentimin tersine ama beni sonuna kadar esir alan bir kitap okudum. Bunun sebebi Rıfat Ilgaz’ın anıları diyebileceğim bir öykü bütünlüğünün içine çekilmemle beraber onun gülümseten anlatım tarzı da diyebilirim. Olur ya nadir eserlere denk gelirsiniz. Bizim Koğuş olarak da
