Merhaba, hoş geldin masal. Seninle yine hayal ülkesine yolculuk yapacağız. Çünkü sen her çağda insanların yaşamına renk kattın. Sende konuştu, canlandı bütün varlıklar. Kuşlar şarkı söyledi, tavşan hikâye anlattı, ağaçlar güldü. Keloğlan padişahın kızıyla evlendi. Kurtla kuzu arkadaş oldu. Uykunun tadı seninle geldi.
Bazı gerçekler başlangıçta bir hayaldi. Uçan halıdan etkilenen insan uçağı icat etti. Sen bize her zaman yol gösterdin. Çocuklar seninle büyüdü, büyükler kaybettikleri çocukluğu sende buldular. Sevgili masal, çocukken masal dinlemeyi çok severdim. Sonra büyüdüm diyerek seni uzun bir süre unuttum. Anne olunca seni yeniden hatırladım. Sana ihtiyacım vardı. Sensiz olamazdı.
Çocuklarım bana, “Anne iyilik nasıl olur? Cimrilik nedir? Yalan söylemek neden kötüdür?”gibi pek çok soru sorduklarında onlara nasıl cevap vereceğimi bilemedim. Çünkü soruların cevabı ne gözle görülür, ne elle tutulur, ne yenilir ne yutulur cinstendi. Sonra aklıma sen geldin sevgili masal. Uçsuz bucaksız hayal dünyasından onlara seninle cevaplar buldum. Çocuklarım da seni çok sevdiler. Artık hayatımızda senin özel bir yerin var.
Sevgili masal, ruhumuzu besledin, düşlerimize hayat verdin. Bize dostluğu, sevginin güzelliğini ve affetmeyi öğrettin. Cesaret, cömertlik, doğruluk gibi değerleri geliştirme fırsatı verdin. Hayatı bir oyun olarak gören çocuklar seninle eğlenirken öğrendiler.
Sevgili masal! Sen büyüklerin saatlerce anlatmaya çalıştığı bir konunun kalıcı ve eğlenceli bir özetisin. Sen hayatın süsüsün.
Sevgili masal, ben de hayali gerçeğe katıp yepyeni masallarla masal dünyasına katıldım. Dilerim zihinlerde güzel izler bırakır. Dilerim sevgili kahramanımız Pır Pır ile Hırhır, çocuklarım gibi size de yol gösterir.
