Platon Öncesi Filozoflar
Friedrich NietzschePlaton Öncesi Filozoflar Gönderileri
Platon Öncesi Filozoflar kitaplarını, Platon Öncesi Filozoflar sözleri ve alıntılarını, Platon Öncesi Filozoflar yazarlarını, Platon Öncesi Filozoflar yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
ama sokrates bütün bu olanlarda yalnızca karanlığı (cehalet ) keşfetmişti.
hep kendini fazla önemsemen öğretilmedi mi? çoğu kötülüğün kökeninde insanın kendisine dair duyduğu kibrin olması gibi.
Herakleitos
“Hakikati duyduktan sonra bile kavrayışsızlıklarıyla sağırlara benziyorlar.[varsalar da yoklar] atasözü “ onlar için geçerli.
Sayfa 189Kitabı okudu
Herakleitos
Herakleitos, epey yakın bir tarihte gücünün zirvesine çıkmış olması gereken, zararlı ve müphem Dionysos kültünü yargılar.-Pythagoras imgesinden kökten bir farkı bulunan yeni bir bilge imgesini istemeden yaratır. Daha sonra Sokratesçi idealle harmanlanan bu imge tanrıvari Stoacı bilgenin ideal imgesi olacaktır.
Bu üç tipi saf paradigmalar olarak görmeliyiz. Pythagoras, Herakleitos ve Sokrates: din reformcusu bilge, yalnızlığı keşfeden ve hakikatten gurur duyan bilge, sonsuza kadar her yerde araştıran biri gibi olan bilge. Diğer bütün filozoflar yaşam temsilcileri olarak ne bu kadar saf ne de bu kadar özgündürler.
Sayfa 188Kitabı okudu
Herakleitos
Herakleitos’un kendine saygısında hiçbir dinsellik yoktur; kendi dışında yalnızca delilik, yanılsama ve cehalet görür- ama hiçbir köprü onu başka insanlara götürmez, çok güçlü herhangi bir duygu onu insanlarla birleştirmez. Yaşadığı yalnızlık duygusunu anlatmak güçtür: Belki Sibyllaların kehanet cümleleri ve diliyle kıyasladığı üslubu bunu açıklamayı başarır.[Delphoi’deki kehanette bulunan tanrı konuşmaz, saklamaz ama işaret eder.]
[ Herakleitos’a göre, hezeyanlı ağzıyla Sibylla gülünmeyecek sözler söyler, kutsallığı sayesinde binlerce yıldan beri süssüz, ambersiz konuşur]
Sayfa 185Kitabı okudu
bilgelik akıldan kesinlikle ayırt edilmelidir.
Kendini bilmemeyi ve bilinmeyeni bildiğini düşünmeyi, sanmayı deliliğe yakın buluyordu.
kendini bilmemeyi ve bilinmeyeni bildiğini düşünmeyi, sanmayı deliliğe yakın buluyordu.
Ölüm korkusunun önüne geçen Sokrates tanıdığımız en son bilge tipidir.
Sokrates söylediklerini biraz daha ılımlı söyleseydi yargıçlar onu çekinmeden serbest bırakırlardı.