Macar yazar Imre Kertész'in Nobel ödülü almasında aslan payı, kuşkusuz Kadersizlik, Fiyasko ve Doğmayacak Çocuk İçin Dua adlı romanlardan oluşan üçlemeye aittir. Kertész, bu yarıotobiyografik üçlemesinde, İkinci Dünya Savaşı yıllarında Nazi toplama kamplarında yaşadıklarını kendi aykırı tarzıyla anlatır. Polisiye Bir Öykü'yse adının çağrıştırdığının tersine, alışılmış anlamda bir polisiye değildir. Yazarın sansürden korunabilmek amacıyla anlatı mekânı olarak seçtiği kurmaca bir Latin Amerika ülkesinde, zorba yönetime bağlı gizli polis örgütünün keyfî uygulamaları üstüne özlü bir öyküdür bu. Öte yandan, 1970'lerin sonlarına doğru yazılmış olan Polisiye Bir Öykü'nün, Kertész'in diğer eserlerinden bir farkı var: Çoğu kez olup biteni kurbanın gözünden anlatmayı yeğleyen yazar bu kez olay örgüsünü bir işkencecinin gözünden aktarıyor. Polisiye Bir Öykü, zekice kurgulanmış, insanın kanını donduracak kadar soğukkanlı bir yergi.
