Bu kitap genellikle iyi yönde eleştirilir ancak ben biraz yapıcılıktan ziyade yıkıcı bir eleştiride bulunacağım. çünkü kitabı pek sevdiğimi söyleyemem. üniversitede hocamız okumamızı istediği için okumuştum. başta hoş gibi gelse de korkunç bir kitap olduğunu düşünüyorum. bir çocuk kitabı olması daha da ürkütüyor beni. gerçeklikten bu denli uzak kitapların çocuklara okutulmasının bir fayda sağlayacağını düşünmüyorum.her zaman mutlu ve halimizden memnun yaşamamız gerekmiyor. mutsuz olmak ve memnuniyetsizlik de bazı şeylerin oluşumu, doğumu için şart. üretken, soran ve sorgulayan nesiller var olmalı. eldekiyle yetinen, yetinmek yetmiyor gibi bir de bedbaht hallerinde dahi yalandan mutluluk türetmeye çalışan insanların pek çok olduğunu düşündüğümüzde durağan ve pek iyi olmayan bir tablo canlanıyor gözümde. ayrıca kitapta bastırılmaya çalışılan memnuniyetsizlikler mevcut. mesela; çillerini çok çirkin buluyor ve odasında ayna olmadığı için kendini göremeyeceğini bahane ederek ayna olmamasına üzülmek yerine mutlu oluyor pollyanna. çillerini görmekten kaçınması benim aklıma direkt dismorfofobi düşüncesini getirmişti. bunlar da problem yaratabilir. kitaplar düşünceleri empoze etmek için kolay bir yoldur o yüzden dikkatli olmakta fayda var
