Polonya'da Bir Kuş Var
Romain Gary (Emile Ajar)Polonya'da Bir Kuş Var Quotes
You can find Polonya'da Bir Kuş Var quotes, Polonya'da Bir Kuş Var book quotes, the most impressive sentences and paragraphs on 1000Kitap.
-"Nefret etmemek gerek. Çocuklarımız olduğu zaman onlara nefreti değil, sevgiyi öğreteceğiz."
+"Nefreti de öğreteceğiz. Çirkeflerden, hırstan, şiddetten ve faşizmden nefret etmelerini öğreteceğiz."
Sayfa 74Kitabı okudu
307.jpg){kind=small}
"Çocuklarımız olduğu zaman onlara nefreti değil, sevgiyi öğreteceğiz."
"Nefreti de öğreteceğiz. Çirkeflerden, hırstan, şiddetten ve faşizmden nefret etmelerini öğreteceğiz."
.... şimdi yaşadığımız gibi insanın umutsuzluğa kapılmasını engelleyen, onun inanmasını ve yaşamayı sürdürmesini sağlayan ne varsa, bir sığınağa, gizlenecek bir yere ihtiyacı olduğu anlar vardır. Bu sığınak bazen bir kitap, bir şiir, bir müzik olabilir.
Sayfa 44Kitabı okudu
Umut, insanların yeni acılara dayanması için Tanrı'nın ortaya çıkardığı yüreklendirici bir kurnazlıktan başka bir şey değildi.
Sayfa 118Kitabı okudu
Tanrım, gerçekten ipler senin elinde mi? Nasıl yapabilirsin bunu, nasıl yapabilirsin?
Sayfa 126Kitabı okudu
"Bir gün aç kalmak, üşümek yasaklanacak. Ağlama. Öyle seviyorum ki seni!"
"İnsanlar güzel güzel masallar anlatıyorlar, sonra da bunlar için kendilerini öldürtüyorlar; böylece efsanelerin gerçekleştiğini sanıyorlar."
Yalnızca açlığa, soğuğa, umutsuzluğa karşı savaş veriyorlardı uzun zamandır. Ayakta kalmaktı tek kaygıları...
"Küçük özenler büyük dostluklar yaratır."
"Önemli olan hiçbir şey ölmez,"
Acı çekmek için son kez yoktu. Umut, insanların yeni acılara dayanması için Tanrı'nın ortaya çıkardığı yüreklendirici bir kurnazlıktan başka bir şey değildi.
"Çok iyisin, ötekilere benzemiyorsun. Seni çok sevdim."
"Bunun için bir şey yapmadım."
"Bunun için bir şey yapılamaz..."
"Ne yazık ki her şeyin zamanı şimdi: Sevmek, sevilmek, yaşamak, ölmek için..."
"Bunların bir gün sona ereceğine inanıyor musun?"
"Bilmiyorum. Babam savaşa bağlı olduğunu söylerdi."
"Ne savaşı?"
"Stalingrad savaşı."
"Herkes bu savaştan söz ediyor, VVilno'daki Almanlar bile."
"Herkes."
"Savaş hep sürecek mi?"
"Gece gündüz."
"Peki, savaşı kazandıktarı zaman dostlarımız ne yapacaklar?"
"Yeni bir dünya kuracaklar."
"Biz onlara yardım edemeyeceğiz. Çok küçüğüz. Yazık!"
"Önemli olan insanın boyu değil, cesaretidir."
"Bu yeni dünya nasıl olacak?"
"Kinsiz olacak."
"Çok insan öldürmek gerekecek o zaman..."
"Ve kin yine yerinde kalacak... Eskisinden daha güçlü olacak..."
"O zaman insanlar öldürülmeyecek. Sağaltılacak. Karınları doyurulacak. Onlar için evler yapılacak. Okuma yazma, müzik öğretilecek. İyilik öğretilecek. İnsanlar kini öğrendiler, iyiliği de öğrenebilirler."
"Kin unutulmaz. O da aşk gibidir."
Onlara incecik beller veren ve bu denli ağır yükler yükleyen Tanrı'nın önünde diz çökmek için kim bilir kaç yeni katedral daha yapacaklardı? Neye yarıyordu savaşmak ve dua etmek, umutlanmak ve inanmak?