Profesör Haşır Huşur

Şey... Küçükken pencereden bakınca gördüğüm ufuklara varabildim mi? Hiç sanmıyorum ve bakıyorum hâlâ. Yoksa her şey pencereden mi ibaretti efendimiz? Neydi? Bilemiyorum, hiç bilemiyorum.

Reklam

Metin Özdemir

Kaosun bunaltan yaygınlığı, gerçeğin berraklığını örtmüştü. Bireysel şizofreniler artık sıradanlaşıyor, olup bitenler karşısında toplumların tümden delirmesi bile normalleşme yolunda ilerliyordu.

Metin Özdemir

Karanlık adamlar, dünyanın en tanınmış insanlarının kopyalarını da ürettirmişlerdi. Kimi zaman, aslından ayırt edilemeyen bu kopya siyasî lider veya sinema yıldızı televizyonlara veya gazetelere saçma sapan demeçler verdiğinde olanlardan kimse bir şey anlamıyordu.

Metin Özdemir

Karanlık adamların büyük organizasyonları ile, kopya adamlar dünyanın herhangi bir yerinde herhangi bir şekilde belirip, birer ölüm makinesi olarak çalışmaya başlıyor, kendi hâlinde yaşayıp giden insanları kendi hâlinde kalamayan cesetlere dönüştürüyorlardı. Şok ve dehşet! Her yer şok ve dehşetteydi. Kuzey ya da güney, dede veya çocuk, orası ya da burası... Her şey korkunun o siyah, o yanlış kokusuyla kaplanmıştı.

Metin Özdemir

Kopya adamlar ne ki? Acımıyorlardı hiç. Öldürüldüklerinde acı duyup duymadıkları bilinmiyordu. Zaten ölseler de ne ki? Yerlerine hemen yenileri kopyalanıp üretiliyordu. Dünyanın güvenli denilebilecek bir yeri kalmamıştı.