Profesör Haşır Huşur
Mevlâna İdrisProfesör Haşır Huşur Gönderileri
Profesör Haşır Huşur kitaplarını, Profesör Haşır Huşur sözleri ve alıntılarını, Profesör Haşır Huşur yazarlarını, Profesör Haşır Huşur yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Şey...
Küçükken pencereden bakınca gördüğüm ufuklara varabildim mi? Hiç sanmıyorum ve bakıyorum hâlâ. Yoksa her şey pencereden mi ibaretti efendimiz? Neydi? Bilemiyorum, hiç bilemiyorum.
Kaosun bunaltan yaygınlığı, gerçeğin berraklığını örtmüştü.
Bireysel şizofreniler artık sıradanlaşıyor, olup
bitenler karşısında toplumların tümden delirmesi bile normalleşme yolunda ilerliyordu.
Karanlık adamlar, dünyanın en tanınmış
insanlarının kopyalarını da ürettirmişlerdi. Kimi zaman, aslından ayırt edilemeyen bu kopya siyasî lider veya sinema yıldızı televizyonlara veya gazetelere saçma sapan demeçler verdiğinde olanlardan kimse bir şey anlamıyordu.
Karanlık adamların büyük organizasyonları ile, kopya adamlar dünyanın herhangi bir yerinde
herhangi bir şekilde belirip, birer ölüm makinesi olarak çalışmaya başlıyor, kendi hâlinde yaşayıp giden insanları kendi hâlinde kalamayan cesetlere dönüştürüyorlardı.
Şok ve dehşet! Her yer şok ve dehşetteydi.
Kuzey ya da güney, dede veya çocuk, orası ya da burası... Her şey korkunun o siyah, o yanlış kokusuyla kaplanmıştı.
Kopya adamlar ne ki?
Acımıyorlardı hiç. Öldürüldüklerinde acı duyup duymadıkları bilinmiyordu. Zaten ölseler de ne ki?
Yerlerine hemen yenileri kopyalanıp üretiliyordu.
Dünyanın güvenli denilebilecek bir yeri
kalmamıştı.
Duyulan şaşkınlık, kopya adamların nedensizce savaşmaya başlamasıyla bir
faciaya, bir drama dönüşüyor, her şeyden habersiz insanlar acımasızca öldürülüyordu.
Kaos... Kaos bütün dünyada yükseliyordu.
Karanlık adamların, kopya adamlardan kurduğu ordular tehlikeli biçimde savaşmaya başlamışlardı. Dünya, her gün yeni bir krizle
sarsılıyor, şaşkınlıkların içine yuvarlanıyordu.
Karanlık adamlar çok karanlık, kopya adamlar çok kopya,
kaos çok kaostu.
Profesör Haşır Huşur için bazı şeyler artık eskisi gibi anlaşılır ve çözümlenebilir gelmiyordu, hatta karmaşık sayılabilecek kimi durumlar vardı, karmaşık karmakarışık...
Tuhaf olan ben değilim. Tuhaf olan sıradan biri olmak ve öylece kalmaktır. Kalk, kalbine bak. Kötülüklere seyirci kalma. Canlan biraz. İz bırak ve gezegeni salla.