Profesör Haşır Huşur
Mevlâna İdrisQuotes
Tuhaf olan ben değilim. Tuhaf olan sıradan biri olmak ve öylece kalmaktır. Kalk, kalbine bak. Kötülüklere seyirci kalma. Canlan biraz. İz bırak ve gezegeni salla.
Şey...
Küçükken pencereden bakınca gördüğüm ufuklara varabildim mi? Hiç sanmıyorum ve bakıyorum hâlâ. Yoksa her şey pencereden mi ibaretti efendimiz? Neydi? Bilemiyorum, hiç bilemiyorum.
Karanlık adamların büyük organizasyonları ile, kopya adamlar dünyanın herhangi bir yerinde
herhangi bir şekilde belirip, birer ölüm makinesi olarak çalışmaya başlıyor, kendi hâlinde yaşayıp giden insanları kendi hâlinde kalamayan cesetlere dönüştürüyorlardı.
Şok ve dehşet! Her yer şok ve dehşetteydi.
Kuzey ya da güney, dede veya çocuk, orası ya da burası... Her şey korkunun o siyah, o yanlış kokusuyla kaplanmıştı.
Karanlık adamlar, dünyanın en tanınmış
insanlarının kopyalarını da ürettirmişlerdi. Kimi zaman, aslından ayırt edilemeyen bu kopya siyasî lider veya sinema yıldızı televizyonlara veya gazetelere saçma sapan demeçler verdiğinde olanlardan kimse bir şey anlamıyordu.
Kopya adamlar ne ki?
Acımıyorlardı hiç. Öldürüldüklerinde acı duyup duymadıkları bilinmiyordu. Zaten ölseler de ne ki?
Yerlerine hemen yenileri kopyalanıp üretiliyordu.
Dünyanın güvenli denilebilecek bir yeri
kalmamıştı.