Tüm mesele bu işte. Medeniyetin temel ölçüsü adalete verilen değerdir. Hakkın, hukukun gözetilmediği her sistem çökmeye mahkûmdur. Başkasını kendisiyle bir tutmayanın insanlığı sorguya muhtaçtır.
Meziyetlerimizi hareketlerimizle ispat etmedikçe sıradanlıktan kurtulamayız. Bunu kendine dert edinen bir kitle yoksa, toplumun geleceği adına umutlar bitmiş demektir. Birileri, herkesin ortak huzuru için elini taşın altına sokmalı, harekete geçmeli değil mi?
Uçsuz bucaksız ovaları, yaylaları ve bozkırıyla sevgili memleketim! Her daim ilgi bekleyen küçük çocuk ya da ihtiyar ninem, aksakallı dedem gibi sevdiğim ülkem! Sen sevgilisin. Bazen ihmal edilmiş, bazen unutulmuş olsanda.
(Tanıtım Bülteninden)
