Psikoloji ve Din
Carl Gustav JungOldest Psikoloji ve Din Quotes
You can find Oldest Psikoloji ve Din quotes, oldest Psikoloji ve Din book quotes, the most impressive sentences and paragraphs on 1000Kitap.
Aslında vicdan, ve özellikle de rahatsız bir vicdan, cennetin bir hediyesi olabilir; eğer özeleştiri amacıyla kullanılırsa gerçek bir lütuftur.
Gerçek şudur ki, gözümüzde canlandırdığımız kendi resmimizi, başkalarının kendi gözlerinde canlandırdıkları resmimizle barıştırıp uyuşturmak zor bir iştir. Haklı olan kimdir? Ya gerçek olan kişi kimdir?
Bilim ve tekniğin gösterdiği muhteşem gelişmeler, diğer tarafta şaşırtıcı bir bilgelik ve içe bakış, iç gözlem (introspection) eksikliği ile dengelenmiştir.
Kalabalığın içindeki insan, bilinçsiz olarak daha alt bir ahlaka ve entellektüel düzeye iner, aslında bu düzeydeki içerik her zaman orada mevcuttur ve bir kalabalığın oluşmasıyla teşvik edilecek şekilde, bilinç sınırının altında durmaktadır.
Karşımızdakine akıl ve sağduyu çerçevesinde davranmayı öğütlemek kuşkusuz güzel bir şeydir, ancak dinleyicimiz ya tımarhanelik bir deliyse ya da kolektiflik duygusuna kapılmış bir kalabalıksa ne olacak? İkisi arasında pek fark yoktur.
Bir ses diyor ki: “Yapmakta olduğun şey tehlikelidir. Din, kadın imgesinden (imajından) kurtulmak için ödediğin bir vergi değildir, çünkü bu imgeden kaçılmaz. Dini, insanın öbür dünyadaki hayatının yerine koymak için kullananlara yazıklar olsun. Bunlar gaflet içindedirler ve lanetleneceklerdir. Din, bir ikame (başka bir şeyin yerine koyulan şey) değildir, insanın her eylemine eklenen nihai bir başarıdır. Ancak hayatını dolu dolu yaşadığın zaman dine ulaşırsın ve ancak o zaman kutsanırsın.
Rüyalar gösteriş yapmazlar,
kişisel deneyimlerin alçak gönüllü şahitleridir sadece.
Değişiklik, propagandayla, kitle toplantılarıyla
veya şiddetle başlamaz. Bireylerdeki değişme ile başlar. Onların kişisel zevklerinin ve nefretlerinin, hayata bakışlarının ve değerlerinin değişim geçirmesiyle devam eder. İşte, sadece bu tür kişisel değişikliklerin birikimi, bizi kollektif çözüme ulaştırabilir.
Zerdüşt’ün trajedisi şudur : tanrısı öldüğü için, Nietzsche kendisi tanrı olmuştu; ve bunun oluş nedeni de onun ateist olmamasıydı.
Nietzsche kadar dindar ve duyarlı kişilikler çok fazla olmadığı için, insanlığın geri kalan kısmı kendini mutlu saymalı. Eğer sıradan kişiler tanrı fikrini kaybederlerse bir şey olmaz - en azından hemen ve kişisel bazda. Fakat, sosyal açıdan bakıldığında, kitleler salgın halinde akıl hastalıkları geçirmeye başlar. Şimdilerde bu salgınlardan oldukça çok sayıda görüyoruz.