Sevgi-ayrılık-ihtiras-kıskançlık-hayaller-gerçekler gibi hayatın içinden temalara sarılıp okuyucuyu da içine almak istemiş. Zaman zaman da almış. Ancak başından sonuna bir dağınıklık bir dağınıklık. Müthiş ve içine çeken bir hikaye ile başlıyor devamında zorlama bir hikaye ile metrelerce öteye fırlatıyor. Bu zorlama aforizmalara da yansımış çokça. Okuyucuyu baktığı yerden bakmaya zorlayan mantaliteye ilaveten , söylenmemişi söylemek adına anlaşılması güç, bir o kadar da anlamsız cümleler baştan sona bir ahenk yakalamasına imkan vermemiş.şimdi aklıma geldi; hani nasıl anlatsam diyordum. Hani dağınık dağınık, kopuk kopuk rüyalar görürüz .Birden çok hadise ilgili ilgisiz ,ama bağlayamayız birbirine. Zaten uyanınca da hatırlamayız hiç bir şey ya işte öyle bir şey...
Bu kadar olumsuz eleştiriden sonra iyi bir şeyler yok mu?
Elbette var ve bende onları ileride sizinle paylaşmak için satır satır not aldım zaten.
