Søren Aabye Kierkegaard [Sören Obyu Kyerkeqor] (1813-1855) danimarkalı filosof, teoloq və şairdir. Ekzistensializmin ilk təmsilçisi olaraq qəbul edilən Kyerkeqor, metafora, ironiya və məsəllərin özünəməxsus diliylə əxlaq, mənəviyyat, psixologiya, din fəlsəfəsi və başqa mövzularda tənqidi mətnlər yazmışdır. Öz yanaşmasında insan mövcudiyyətini 3 mərhələyə ayıraraq, individualist fəlsəfəsini inşa etmişdir. Klassik alman idealist filosoflarını, xüsusilə Hegeli rasionalist və sistematik fəlsəfi baxışlarına görə tənqid etmişdir. “Qorxu və Titrəmə” (Frygt og Baeven) adlı bu kitabı 1843-cü ildə İohannes de Silentio təxəllüsü ilə çap edilmişdir.
“Deyirlər ki, Hegeli anlamaq çətindir, İbrahimi anlamaq isə boş şeydir. Hegeldən daha irəliyə getmək möcüzədir, ancaq İbrahimdən daha irəli getmək heç nəyə dəymir. Öz tərəfimdən mən Hegelin fəlsəfəsini anlamaq üçün xeyli vaxt sərf etmişəm və hesab edirəm ki, böyük dərəcədə onu anlamağa nail olmuşam və hətta böyük cəhdlərimə baxmayaraq bəzi yerlərdə anlamadığım məqamlar olubsa, bunun onun özünün bu barədə tam yəqinliyinin olmaması səbəbilə baş verdiyini hesab edəcək qədər düşüncəsizlik edə bilərəm. Bütün bunları təbii olaraq, asanlıqla edirəm, belə ki, mənim başım bundan zərər çəkmir. Lakin İbrahim haqqında düşünmək məcburiyyətində qalanda sanki məhv oluram. Hər an İbrahimin həyatının tərkibini təşkil edən o dəhşətli paradoksla üzləşirəm, hər an yenidən geriyə atılmış oluram və onda olan bütün ehtiraslara baxmayaraq mənim düşüncəm bu paradoksa daxil ola bilmir, bir tük qədər də irəliləyə bilmir. Mən onun təsvirini ala bilmək üçün bütün əzələlərimi gərginləşdirirəm, amma elə həmin andaca iflic oluram.”
