Rafael
Alphonse de LamartineRafael Gönderileri
Rafael kitaplarını, Rafael sözleri ve alıntılarını, Rafael yazarlarını, Rafael yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
— Raphael, niçin yazmıyorsun? diyordum.
— Boş ver yahu! diyordu. Sanki rüzgâr başlarımızın üstündeki bu sesli yapraklarda söylediği şarkıları yazıyor mu? Yazılan hiçbir şey güzel değildir; insanın kalbinde bulunan en kutsal şey oradan asla çıkamaz.
Zavallı insan kalbi! Bir kere sevmiş olduğu her şey ona lüzumludur ve bir imparatorluğun kayboluşu ile bir hayvanın kayboluşuna aynı damlalardan göz yaşları akıtır.
Sayfa 158
Zira ölüm, ölüm değildir; unutuştur ölüm!
Son
Sayfa 229 - Ötüken YayıneviKitabı okudu
.. sevdiğinin bir saçını, bir kirpiğini, bir titreyişini, bir kızarışını, bir solgunluğunu, bir iççekişini bile elden kaçırmak istemiyen aşkın ta kendisisin.
.
Sayfa 184 - Ötüken YayıneviKitabı okudu
Daima çiçek, daima koku, daima sarhoşluk ! Çünkü meyvası hiçbir zaman devşirilmiyecekti onun...
Sayfa 181 - Ötüken YayıneviKitabı okudu
Hatıra ! Sen Allahın bir lütfu musun, yoksa cehennemin bir işkencesi mi ?
.
Sayfa 173 - Ötüken YayıneviKitabı okudu
Zavallı insan kalbi! Bir kere sevmiş olduğu her şey ona lüzumludur ve bir imparatorluğun kayboluşu ile bir hayvanın kayboluşuna ayni damlalardan göz yaşları akıtır.
.
Sayfa 158 - Ötüken YayıneviKitabı okudu
Sanki bir cinayet işliyormuşum gibi..
Evet, yaktım onları, çünkü külleri bile toprağa çok sıcak gelecekti... Yaktım ve küllerini göğün rüzgarlarına savurdum.
.
Sayfa 145 - Ötüken YayıneviKitabı okudu
Ne mektuplar! ne alev! ne yarı ışıklar! ne renkler! ne makamlar! ne ateş ve elmasın içinde hem alev, hem berraklık, seven genç kızın alnı üstünde hem hararet, hem utanç gibi birbirine karışmış ne saflık! ne şiddetli masumluk! ne bitip tükenmez içini döküş! rehavet içinde ne anî uyanışlar! ne şarkılar ve ne çığlıklar! sonra, bir havanın sonunda beklenmiyen nağmeler gibi ne hazin dönüşler! sonra annenin çocuğunun alnına oynıyarak üflediği o nefesler gibi insanın alnından geçtiğini hissettiği ne kelime okşayışları! ve sesleri yarı duyulur cümlelerle hulyalı ve kekeliyen sözlerin ne şehvetli ninni söyleyişleri!
.. sessizce kabul edilen vedaa, sessizce alınan buseye kadar...
Sayfa 144 - Ötüken YayıneviKitabı okudu
Işıkları olmıyan gök, yankılan sönmüş sesler, ruhsuz manzaralardır.
İnsan yalnız insanı değil, bütün tabiatı da canlandırır. Bir ölmezliği kendisiyle beraber göğe götürür, bir başka ölmezliği de takdis etmiş olduğu mevkilere bırakır. İzi aranırken kendisi bulunur ve onunla sahiden konuşulur.
Sayfa 118 - Ötüken YayıneviKitabı okudu