Rafael
Alphonse de LamartineSözler ve Alıntılar
Değil mi ki onu görmüştüm, bu kadarı yeterdi ; seyre dalışta, sadece görmek zevk duymaktır.
İhtişamı beni sarmıştı ; ışıklariyle kaplanıp kalmıştım. Nasıl ki güneş tabiatı bir kere ışıklariyle boğduktan sonra o ışıkları geri alamazsa, o da kendi ışıklarını artık benden geri alamazdı. Hissediyordum ki, binlerce yıl yaşasam, kalbimde artık ne gece ne soğuk olacaktı, zira onun ziyası orada şimdi parladığı gibi daima parlıyacaktı.
.
Sayfa 53 - Ötüken YayıneviKitabı okudu
Tam aşk sabırlıdır, çünkü mutlaktır ve kendisini ebedi hisseder. Onu benden sökmek için kalbimden sökmek lazımdı!
.
Sayfa 52 - Ötüken YayıneviKitabı okudu
.. fakat aşk kısadır ve hayat ağır geçer.
.
Sayfa 114 - Ötüken YayıneviKitabı okudu
Sanki bir cinayet işliyormuşum gibi..
Evet, yaktım onları, çünkü külleri bile toprağa çok sıcak gelecekti... Yaktım ve küllerini göğün rüzgarlarına savurdum.
.
Sayfa 145 - Ötüken YayıneviKitabı okudu
Zira ölüm, ölüm değildir; unutuştur ölüm!
Son
Sayfa 229 - Ötüken YayıneviKitabı okudu
Zamanınn gücü yalnız saatlere yeter, ruhlara ise hiçbir şey yapamaz.
.
Sayfa 115 - Ötüken YayıneviKitabı okudu
Hey gidi zaman! Sen böyle bir dakikada ruhun ne meserret* ebediyetlerini gömüyorsun! Yahut daha doğrusu, gömmek için, unutturmak için ne kadar kudretsizsin!
.
meserret/ sevinç
Sayfa 70 - Ötüken YayıneviKitabı okudu