Peygamber Efendimiz (s.a.v.), Taif'ten taşlanarak ayrılmak zorunda kalmıştı. Sadece vücudu değil gönlü de yarılıydı. Başını kaldırıp da göğe bakınca kocaman bir bulut gördü. Kendişsini gölgeleyen bulut, dağları yöneten melekti. Melek, Peygamber Efendimizin (s.a.v.) yanına geldi, selam verdi: "Taifliler'in sana ne yaptığını Rabbin gördü, duydu. Her istediğini yapmam için beni sana gönderdi. İstersen şu iki dağı onların başına geçireyim." dedi. Allah her zaman onun yanındaydı. Bu ne güzel bir şeydi. Peygamber Efendimiz (s.a.v.) Allah'ın yolunda seve seve ölmeye hazırdı. "Onların yok olup gitmesini istemem; soylarında iyi müslümanlar çıkmasını dilerim" dedi. Rahmet Peygamberi (s.a.v.) yüreği kan ağlarken bile intikam almayı düşünmüyordu.

Author: