Rebecca
Daphne du MaurierRebecca Posts
You can find Rebecca books, Rebecca quotes and quotes, Rebecca authors, Rebecca reviews and reviews on 1000Kitap.
“Acaba bu dünyada kendi çekingenliklerini kıramayan, körlükleri ve budalalıklarıyla gerçeği kendilerinden gizleyen bir duvar ördükleri için acı çeken ve çekmeye devam eden kaç insan vardı?”
Sayfa 330Kitabı okudu
Gözlerimi kapadığımda yüzlerce görüntü geldi aklıma. Gördüğüm şeyler, bildiğim şeyler, unuttuğum şeyler... Anlamsız bir düzen içinde bir araya gelmişlerdi.
Gözden uzak olan, gönülden de uzak olur.
Yaşadığım her an çok değerliydi. İçinde bir sona erişin özünü barındırıyordu.
Birbirimize destek olursak geçmiş bizi incitemez.
"Bütün yemek boyunca sana bakıyor, senden başka hiçbir şeyi düşünmüyordum. Sevdiğim o şirin, genç, dalgın bakışın söndü gitti. Bir daha asla geri gelmeyecek... Yirmi dört saat içinde yok oldu. Artık çok daha büyüksün..."
"Zaman ve Metcezir kimseyi beklemez."
İnsanların sıra ortak ilgi alanlarına geldi mi ne kadar birbirlerine benzediklerini düşündüm.
Yaşayanlara karşı mücadele edebilirdim ama ölülere karşı elimden bir şey gelmezdi ki. Londra'da Maxim'in sevdiği bir kadın varsa şayet, Maxim ona mektuplar yazıyorsa, onu ziyaret ediyor, onunla yemek yiyor, onunla yaşıyorsa, o kadına karşı mücadele edebilirdim. Şartlarımız ortak sayılırdı ne de olsa. Korkmam gerekmezdi. Kızgınlık da kıskançlık da alt edilebilir şeylerdi. Günün birinde o kadın yaşlanacak, yorulacak veya değişecekti ve Maxim'in ona duyduğu sevgi de kendiliğinden sona erecekti. Ama Rebecca asla yaşlanmayacaktı. Hep aynı kalacaktı. Ona karşı savaşamazdım. Benim için çok güçlüydü o.