Meğer ben farkında olmadan içimde ne derin, ne karanlık bir boşluk açılmış... O zaman anladım: Yaşamak için, şefkatine sığınmak için açık, temiz, vefalı fakat derin bir kalbe çok, pek çok muhtacım.
Kalbini ve mukaddes ızdırabını basit zevklere değişenlere güleceğim ve sonradan görmüş dünyanın bütün sultanlarıyla saraylarına yalnızlığımın yetim kolyesini değişmeyeceğim...